Հարգելիներս, ես համոզված եմ, որ Ռուսաստանը ոչ Խարկովն է ուզում պոկել Ուկրաինայից, ոչ Դոնեցկը, ոչ Լուգանսկը, ոչ էլ առավել ևս Օդեսան կամ Խերսոնը...
Ինչպես Արցախյան պատերազմի ժամանակ ազատագրվեցին Արցախին հարակից մի քանի շրջան, որպեսզի հետագա բանակցությունների ժամանակ դրանք զիջեն, որի փոխարեն աշխարհի կողմից ճանաչվի Արցախի անկախությունը (Լաչինի և Քելբաջարի հետ միասին), այնպես էլ հիմա նույնը արվում է Ուկրաինայում, որպեսզի վերոնշյալ շրջանները Ռուսաստանը զիջելի Ուկրաինային՝ դրանով իսկ ստիպելով աշխարհին ճանաչել Ղրիմի անկախությունը...: 
Ուզենք թե չուզենք, աշխարհի իրականությունը սա է, որ մի բան պետք է զիջես, որ մեկ այլ բան ստանաս, այլապես ցանկացած «լիարժեք պարտված» երկիր ուշ թե շուտ ձգտելու է ռևանշի...

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել