Tert.am-ը գրում է.
Պոռնոգրաֆիան առանձին ժանր է, որը խաղարկային, գեղարվեստական կինոյի հետ որևէ առնչություն չունի. հայտնի ռեժիսոր Լարս ֆոն Թրիերի «Նիմֆոմանուհի» ֆիլմը չի կարելի համարել այդպիսին: Անդրադառնալով ֆիլմին և ֆիլմի հայաստանյան արձագանքին՝ նման կարծիք հայտնեց այսօր կինոգետ Զավեն Բոյաջյանը՝ «Ազատություն» ռադիոկայանի Facebook-յան ասուլիսի ժամանակ:
«Մի կողմ թողնենք այն, որ Լարս ֆոն Թրիերի «Նիմֆոմանուհի» ֆիլմը գեղարվեստական կինոյի նմուշ է, բայց պոռնոգրաֆիան ունի պրագմատիկ և շահույթ հետապնդող նպատակներ: Այսինքն՝ սյուժեի, պատումի կառուցման, ռեժիսորական աշխատանքի, դերասանական կատարումների մասին խոսելը աբսուրդ է, որովհետև պոռնոգրաֆիայի միակ նպատակն է՝ ցուցադրել սեռական ակտը տարբեր դրսևորումներով, սեքսի զանազան ձևեր և դրանով հանդիսականի մոտ սեքսուալ գրգիռներ առաջացնել: Մինչդեռ գեղարվեստական կինոն, եթե անգամ բաց տեսարաններ ունի, իսկ նման ֆիլմեր շատ կան, անգամ «հարթ» էրոտիկայով ներծծված ֆիլմեր կան, բայց դրանք չի կարելի համարել պոռնոգրաֆիա»,-ասաց Զավեն Բոյաջյանը:
Նա ընդգծեց, որ Լարս ֆոն Թրիերի այլ ֆիլմերում ևս կան չափազանց բաց տեսարաններ, բայց դրանք չի կարելի համարել պոռնոգրաֆիա, և այդ ասոցացումը կարող է տեղի ունենալ այն մարդու գլխում, որը հստակ չի կարողանում տարբերակել պոռնոգրաֆիան արվեստից:
«Բայց, ներեցեք, այդ պարագայում Միքելանջելոյի «Դավիթն» էլ այդ մարդու վրա կարող է նման տպավորություն թողնել»,-ասաց նա:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ
