Քոչարյանն ու վարչապետն իրար միս են կրծում: Իրար արժանի ու մեկը մյուսին լրացնող ու միևնույն համակարգի մասնիկների լեզվակռվին ի՞նչ խառնվես:
Բայց անտարբեր չկարողացա մնալ սիրասուն վարչապետի համեստության պոռթկումի հանդեպ՝
«իմ համեստ անձի» և «չորս ժամ տևած ասուլիսը»
Ինչ-որ դիսսոնանս չկա՞ էս երկու հատվածի միջև: Համեստ անձը չորս ժամ բոլոր հնարավոր միջոցներով մի ամբողջ երկրի գլուխ չէր հարթուկի: Տեղից էլ տարվա ընթացքում ում-ում, բայց իր համեստ անձի պակասությունը չենք զգացել:
Ինչևէ, մաղթեմ ինձ ու ազգիս, որ եկող տարի էս համեստներից վերջապես ազատվենք:
Այ որ ազատվենք, ես պոստ-ֆակտում՝ 2014-ի դեկտեմբերի 31-ին, սրտանց կշնորհավորեմ ազգիս՝ անցած ու երջանիկ հանգամանքներով լեցուն 2014 թվականը: Հիմա ձեռս չի գնում մի տեսակ:
Թե չէ 2013 շնորհավորողները գո՞հ են իրենց շնորհավորած տարուց: Ինչ ասես բերեցին գլխներիս էս համեստները:
Մի խոսքով, էնպես լինի, որ իրար շնորհավորելու բան ունենանք եկող տարի:
Ու խաղաղություն լինի սահմաններին, ու զինվորներս չմրսեն էս սառնամանիքին:
Ազգիս ամենալավ մարդիկ երեխեքն են ու զինվորները: Ու Աստծու ամենազոր Աջն ամենաշատը նրանց գլխին լինի:
