Մի մարդ ճանապարհորդում էր և անսպասելի ըկավ դրախտ: Հնդկաստանում դրախտը, դա ցանկություններն իրականացնող ծառն է: Հենց նստում ես այդ ծառի տակ, Քո ցանկացած ցանկություն անմիջապես իրականանում է՝ չկա ոչ մի հապաղում, ոչ մի ժամանակահատված ցանկության և դրա իրականացման միջև: Այդ մարդը շատ հոգնած էր և պառկեց քնելու այդ ցանկությունների իրականացման ծառի ստվերում:  Когда он проснулся, то почувствовал сильный голод и подумал:

- Սոված եմ: Պետք է կերակուր հաթայթել:

Եվ անմիջապես, հայտնվեց կերակուրը՝ կարծես թե օդից շատ համեղ կերակուր ընկավ: Նա այնքան սոված էր, որ նույնիսկ չմտածեց, թե որտեղից այն հայտնվեց:

Երբ կշտացավ, նայեց շուրջը և նրա գլխում մի ուրիշ միտք ծագեց՝

- Կարելի էր ինչ-որ բան խմել...

Դրախտում արգելքներ չկան, անմիջապես հայտնվեց մի չքնաղ գինի: Ծառի ստվերին պառկած վայելելով գինին և դրախտի զովը նա սկսեց զարմանալ՝

- Էս ի՞նչ է կատարվում: Կարո՞ղ է քնած եմ: Միգուցե այստեղ ուրվականնե՞ր կան ովքեր կատակ են անում ինձ հետ: Եվ հայտնվեցին ուրվականները՝ հենց այնպիսին, ինչպիսին նա պատկերացնում էր: Նա դողդղաց և մտածեց՝

- Հիմա նրանք հաստատ կսպանեն ինձ:

Եվ նրանք սպանեցին մարդուն:

 Ալեքս Ալեմանի

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել