Ինչքա՜ն քիչ բան է մարդուն հարկավոր երջանիկ լինելու համար,և ինչքան հաճախ այդ բանը մենք չենք հասկանում:Մենք դժբախտություն ենք համարում մի չնչին հոգսը,թեթև հոգնածությունն,ինչ-որ դատարկ բանի պակասը՝ մոռանալով,որ երջանկությունը հաճախ հենց դրանցից է կազմվում.չնչին հոգսից,թեթև հոգնածությունից,ինչ-որ դատարկ բանի պակասից...
Վարդգես Քալանթարյան «Կորած օրագիրը»:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել