Ծնված օրվանից էս կողմ էս մի քանի ամիսն է, որ իմացա միություններ ունենք՝ էն էլ ինչ միություններ՝ մէ՜ գրողներ, Մէ՜ կոմպոզիտորներ, մէ՜ ժուռնալիստներ....
Բա էս ուրդերայներ էին իրենք իմ կույս վախտերքով, ընչի մի անգամ չէինք լսել դրանց մասին:
Վերջերս ՀՀ-ում կարևոր ընտրություններ կատարվեց, ընտրվեցին այ էտ միութունների շեֆ շեֆությունը: Ինչի մենք էլ առաջին անգամ կյանքում իմացանք հոս ընդրությունների մասին: ԻհարԳե պատճառը 21-րդ դարն է՝ իրա տեխնոլոգիաններով ու ՖԲ-ով հանդերձ: ՖԲ-ի ու իրա պապա՝ Ցուկեռի շնորհիվ բացվեց մեր աչքերը և մենք վերջապես իմացանք, որ բացի ԱԺ, Նախագահի ու քաղաքապետի ընտրություններից կան նաև այլ ընտրություններ:
Ինչ ուզում եք ասեք, բայց հանրային քննարկումները ու շուխուր մուխուրները խափանեցին մեր միությունների «չարը»: Այսպես «Չարը խափանված է» Նախագահն ընտրված է, բոլորս երջանիկ ենք:
Այդ առիթով կցիտեմ գրողների միության նախագահի թեկնածուներից մեկի ձոնը առ կանաչի.
Օ՜ դու կանաչի՝ խառը մառը
Ինչի ես դու այդքան չոբանը
Թող ուտեն քեզ մարդիկ
Ու դառնան կանաչ հնդիկ:
