Ու տարիները մի օր խոսք կառնեն
Ու կծանրանան անշուշտ ականջիս,
Իսկ ես կլսեմ ու կսարսափեմ՝
Հանկարծ չավարտվի կծիկը վերջին:

Ես աղերսագին հայացքս ուղղած,
Ունկերս սրած նրանց կլսեմ,
Աչքերս հառած կխնդրեմ անձայն
Պատմեք տարիներ,մի քիչ էլ պատմեք:

Ամեն ինչ կյանքում վերջ ունի սակայն,
Եվ աղերսներով ոչ ոք չի փրկվել,
Ես էլ կչքվեմ,կգնամ անդարձ.
Չքնա՜ղ տարիներ բարով մնացեք:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել