Ջիվան Գասպարյան (Հոկտեմբեր 12, 1928), նշանավոր հայազգի դուդուկահար և կոմպոզիտոր։ 
Ջիվան Գասպարյանը ծնվել է Երևանի մոտակայքում 1928 թվականին։ Նա դժվար մանկություն է ունեցել քանի որ իր մայրը վաղ էր մահացել և հայրը ԵՀՊ-ում զինվոր է եղել։ Այդ պատճառով էլ նա մեծացել է որբանոցում։
Դուդուկը սկսել է նվագել վեց տարեկանից՝ առանց դասավանդումի։ 1947-ին մեկնում է Մոսկվա ազգային սիրողական համույթի հետ, որտեղ համերգից հետո Ստալինից ստանում է Պոբեդա ժամացույց։ 1949-ին միանում է Թաթուլ Ալթունյանի անվան Հայկական ժողովրդական երգի-պարի պետական անսամբլ Ազգային Երգ ու Պարի Համույթին, և իր առաջին մասնագիտական հանդիսումը որպես մենակատար նշանադրությունն լինում է Երևանյան Երաժշտասիրական Նվագախմբի հետ, քանի դեռ նոտաները կարդալ չգիտեր։
1956-ին ստանում է առաջին մրցանակն իր կյանքում դուդուկահարների միջև։ 1959-ին ստանում է առաջին ոսկե մեդալը Չորրորդ Միջազգային փառատոնում՝ ՄԱԿԳՄի (UNESCO) հովանավորության տակ։ Նույն մրցույթին մասնակցելով, 1962-ին նա շահեց արծաթյա մեդալ և 1973-ին՝ բրոնզ։ Այս մրցույթից հետո, 1973-ին Հայաստանը նրան շնորհեց ՀՀ-ի Ազգային Արվեստագետ պատվավոր կոչումը։ 1980թ.-ին նա շահեց չորրորդ անգամ։
1988-ին Բրայան Ինոն պատահաբար լսեց երաժշտապետի ներկայացումը Մոսկվայում և որոշեց նրան Լոնդոն հրավիրել։ Նրա առաջին է առևտրային աշխարհ մուտք գործում, երբ Պիտեր Գաբրիելը նրա նվագը օգտագործեց Մարտին Սկորսիզի ֆիլմում՝ Քրիստոսի Վերջին Գայթակղությունը։ Հետագայում նա նաև ներդրումներ ունեցավ Ռուսաստանի Տուն կինոյում և հեռուստացույցի արտադրության՝ Փոթորիկ և Հուզմունքում, նաև համագործակցելով Կրոնոս Կվարտետի և Լոս Անջելեսի Երաժշտասիրական Օրկեստրայի հետ։

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել