Նիկոլը, որ խաղաղության թեման չի դադարելու «ծամել» առնվազն առաջիկա ամիսներին, հերթական առիթն է տվել քաղաքացիներին՝ ընտրություներին ոչ իր օտին քվեաիկելու: Նիկոլն ասում է, որ ինքն իր խոստումն ամբողջությամբ կատարել է, բայց հարց է առաջանում՝ նման ապագայի մասի՞ն էին քաղաքացիները երազում: Չէ՞ որ Նիկոլը խոստաում էր լրիվ այլ՝ ներկայից արմատապես տարբերվող ապագա. խոստացվում էր, օրինակ, անկախ դատական համակարգ, աղքատության կրճատում, հայտարարվում էր, որ Հայաստանը շարունակելու է լինել Արցախի ժողովրդի անվտանգության երաշխավորը և պաշտպանել Արցախի ժողովրդի իրավունքները, ընդգծվում էր, որ որևէ տարածաշրջանային ծրագիր չի կարող իրականացվել Արցախի անվտանգային և կենսական շահերի հաշվին, Արցախը պետք է կարևոր դեր ունենար տարածաշրջանային կայուն միջավայրի ձևավորման գործում, խոստանում էր շարունակել Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի պաշտպանությունը միջազգային հարթակներում և այլն։
Իսկ հիմա նայեք ներկային, որը, Նիկոլի պնդմամբ, վրա հասած ապագան է: Վերոհիշյալներից ո՞ր մեկն ունենք այսօր, մի բան կա՞, որ ունենք: Ընդհակառակը՝ ունենք այն ամենի հակառակը, ինչ որ խոստացել կամ քարոզել է Նիկոլը:
Նիկոլը 2026-ին էլ է շատ բան խոստանալու. խոստանալու է ծաղկուն ու անվտանգ երկիր, զրոյական կոռուպցիա ու լրիվ անկախ դատաիրավական համակարգ, խոստանալու է անշրջելի խաղաղություն ու համամարդկային երջանկություն, սեր ու խանդաղատանք: Արդյոք կգտնվի՞ գեթ մեկ հոգի՝ խելքը գլխին, որ կհավատա Նիկոլին ու կքվեարկի նրա օգտին:
Հուսանք՝ հայ հասարակության մեջ մտավոր հետամնացների թիվը չի գերազանցում ընդհանուր բնակչության 0,00001%-ը…
Նյութի աղբյուր՝ https://t.me/armeniainfo11/4795
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
