_Ինձ համար բիզնեսը պատերազմ է: Ես նպատակ ունեմ հաղթել բոլորին և իմ ընկերությունը դուրս բերել համաշխարհային շուկա: Ինձ համար կարևոր չէ, թե ում հետ եմ մրցակցելու, քանի որ միշտ հաղթում եմ_ասել էր Թոմ Մոնագենն այն ժամանակ, երբ գնեց Pizza Domino’s-ն: Մարդ ով ռիսկի էր գնում ամեն բնագավառում, թաղվում միլիոնավոր պարտքերի մեջ, մարում ու կրկին զարմացնում բոլորին:
Pizza Domino’s, ընկերություն, որն օրական առաքում է շուրջ 1 մլն. պիցցա: Pizza Domino’s-ն էր, որը ստեղծեց 30 րոպե առաքման գաղափարը, այսինքն, եթե պիցցայի առաքումն ուշանում էր, ապա այն հաճախորդին տալիս էին անվճար: Աշխարհում տարեկան վաճառվում է շուրջ 5 միլիարդ պիցցա, որի 10 տոկոսը պատկանում է հենց Pizza Domino’s-ին: Հետաքրքրության համար նշեմ, որ պիցցան ի սկզբանե եղել է սնունդ աղքատների համար, իսկ որպես տեղեկություն` աշխարհի ռեստորանների 17 տոկոսը պիցցերիաներ են: Իտալիայում բոլոր պիցցերիաների տրամագիծը օրենքով սահմանված է 35 սմ, իսկ հաստությունը չպետք է բարձր լինի 3 սմ-ից:
Իսկ ինչ վերաբերվում է Pizza Domino’s-ին, ապա 1960 թվականին քսաներեքամյա Թոմ Մոնագենն ու նրա եղբայրը 900 դոլարով այն գնում են մի ձեռնարկատերից, որի անունն էր Դոմինիկո, հետևաբար պիցցերիան էլ կոչվում էր նրա անունով: Պիցցերիայի առանձնահատկությունը կայանում էր նրանում, որ այն գտնվում էր ուսանողական հանրակացարանի մոտ և հիմնական սպառողներն ուսանողներն էին: Երբ Թոմ Մոնագենը գնում է պիցցերիան, ցանկանում է փոփոխություններ մտցնել այս ոլորտում, բայց իրականում չգիտեր, թե ինչ անել: Ի՞նչ անել: Մոնագենը սկսում է հարցնել ուսանողներին, թե ինչ նրանք կցանկանային փոխել, կամ նորություն ստանալ պիցցերիայում: Հետևեք այս կանոնին, քանի որ շատ հետաքրքիր գաղափարներ են հայտնվում այս պարագայում:
Օրինակ` Մոնագենը հարցնում էր, պիցցայի բաղադրության փոփոխության, սպասարկման, գների, մի խոսքով ամեն ինչի վերաբերյալ, երբ պատահաբար ուսանողներից մեկն ասում է.
_Մեզ ամեն ինչ բավարարում է, սպասարկումը լավն է, պիցցայի համը լավն է, աշխատակիցների հագուստը, տեսքը, ամեն ինչ լավն է, բայց իրականում մենք արդեն զզվում ենք ամեն անգամ պիցցայի համար հասնել այստեղ: Պիցցայի համար մենք անիմաստ ժամանակ ենք ծախսում, իսկ եթե Դուք այն բերեիք մեզ մոտ` հանրակացարան, ապա հաստատ շատ լավ կլիներ:
Եղբայրները սկզբից զարմացել էին, բայց հետո որոշեցին այդ տարօրինակ միտքն իրականացնել, չնայած միայն այդ մարզում էին նրանք առաջին առաքողները, քանի որ պիցցայի առաքումն իրականում կար, բայց ժամկետը ոչ մեկ չէր նշում, իսկ Մոնագենը փոխեց առաքման բոլոր կանոնները:
Ո՞րն էր Մոնագենի հաջողության գաղտնիքը: Նախ տասներեք տարի շուկայում լինելուց հետո նա ուներ ավելի քիչ պիցցերիաներ, քան ասենք նրա մրցակիցները` Hutt-ը, Little Ceasars-ը և այլն, որոնք մտածում էին իրենց շուկայի մասը պահելու, այլ ոչ թե ռիսկի դիմելու` առաքման վրա գումարներ ներդնելու մասին: Իսկ բոլորին անհայտ մի ամբիցիոզ երիտասարդ տիրում է մարքեթինգային շատ հզոր կոնցեպցիայի սպառողների ենթագիտակցության մեջ` երեսուն րոպեից կլինի առաքումը: Եթե կոնցեպտը կա, նշանակում է արդեն իսկ տարբերվել մրցակիցներիս, իսկ եթե կոնցեպտին հետևելը կա, ապա նշանակում է ունենալ հավատարիմ սպառողների բանակ:
Մոնագենը մի քանի անգամ կրել է ծանր հրդեհների հետևանքները, որից հետո կրկին անցել է բիզնեսի զարգացմանը: Մյուս անգամ արդեն այլ դեպք է պատահում, քանի որ Մոնագենն իսկապես շատ վատ հաշվապահ էր և ընդամենը մի քանի տարվա մեջ ընկավ մի քանի միլիոն դոլարի պարտքերի մեջ: Բոլոր բանկերը, որոնց նա պարտք էր, դատի են տալիս, շահում և պահանջում անհապաղ վաճառել բիզնեսն ու պարտքերը մարել: Սակայն Մոնագենը խնդրում է բոլորին իրեն ժամանակ տալ, որպեսզի ավելի ճիշտ կազմակերպի իր բիզնեսը: Երբ Մոնագենը ցանկանում էր վաճառել ընկերությունը, բոլոր աշխատակիցները համոզում են, որ նման քայլ չանի, քանի որ իրենց համար նա իդեալական ղեկավար էր: Նա աշխատում էր օրական շուրջ տասնհինգ ժամ, որպեսզի մարի պարտքերը: Մոնագենը շուրջ 9 տարի մարում էր իր պարտքերը ժամանակին:
Մոնագենն այնքան էր տարված կառավարմամբ, որ իր պիցցերիաների ղեկավարման համար ինքնաթիռ վարել սովորեց, որպեսզի կարողանա մի տեղից մյուսն անցնել ու բոլոր առաջացող հարցերը լուծել տեղում: Իսկ երբ արդեն նա հարստացել էր, կատարեց իր մանկության երազանքը` գնեց 250 տարբեր մեքենաներ: Երբ Սթիվ Ջոբսին հարցրեցին, թե կարծիք հայտնեք Թոմ Մոնագենի մասին, վերջինս շեշտեց.
_Եթե նրա նման հիսուն ղեկավար լիներ, նրանք իրար ետևից կզբաղեցնեին Ֆորչուն ամսագրի առաջին հիսուն տեղերը:
Իսկ ի՞նչ մարքեթինգային քայլ էր կատարում Մոնագենը, որպեսզի հաղթի մրցակիցներին: Նրա աշխատակիցներն այցելում էին հաճախորդի տուն և ասում.
_Տվեք մեզ Ձեր տանը եղած երկու տարբեր պիցցերիաների այցեքարտեր, (որոնց վրա մրցակիցների հեռախոսահամարներն էին) և մենք Ձեզ անվճար պիցցա կառաքենք արդեն մեր ընկերության այցեքարտով:
Այսինքն մրցակիցների կոնտակտները վերցնելով` Pizza Domino’s-ն առաջարկում էր իր կոնտակտները: Ընդամենը մի քանի ամսում ամբողջ քաղաքում միայն Pizza Domino’s-ի այցեքարտերն էր, որի համարին նայելով` մարդիկ զանգում էին հենց այստեղ և ստանում պիցցան երեսուն րոպեում: Ահա այսպիսի հետաքրքիր կոնցեպտ ու քայլեր:
