10. Մեծ կարմիր վիշապն ու ծովային հրեշը, Ուիլյամ Բյելք
Ներկայումս Ուիլյամ Բլեյքը շատ հայտնի է իր գրավիուրաներով և ռոմանտիկ պոեզիայով, բայց երբ նա դեռ ողջ էր, ոչ ոք նա հայտնի չէր: Նրա գրավիուրաները և նկարազարդերը արված են դասական ոճի մեջ: Իր արվեստում նա հիմնվել է երևակայության, այլ ոչ թե բնության իրական ուսումնասիրությունների վրա: Այս նկարում պատկերված է կարմիր դրակոնը, որը մարմնավորում է սատանային և կանգնած է յոթգլխանի ծովային հրեշի վրա:
9. Վելասկեսի Հռոմի Պապի դիմանկարի վերլուծույթունը, Ֆրենսիս Բեկոն
Ֆրենսիս Բեկոն 20-րդ դարի ամենաազդեցիկ նկարիչներից էր: Նրա նկարները հանդուգն են և «սառը»: Նրանց գինը հասնում է միլիոնավոր դոլարների և նույնիսկ կտավի մասնիկները (Բեկոնը ոչնչացնում էր այն աշխատանքները, որոնք նրան դուր չէին գալիս) բավակաին թանկ արժեն: Նա իր ողջ կյանքի ընթացքում անդրադարձել է այս նկարին և արել դրա յուրովի մեկնաբանումը: Վելասկեսի աշխատանքում Պապը պատկերված է մտահոգ վիճակում, իսկ Բեկոնի մոտ նա նկարված է բղավող կերպարով:
8. Դանթեն և Վերգիլիոսը դժոխքում, Ուիլյամ-Ադոլֆ Բուգրո
Դանթեի դժոխքը իր հրապարակման առաջին իսկ օրերից ներշնչել է բազմաթիվ նկարիչների: Բուգրոն անցում է կատարում դասական հանգստությունից մինչև դժոխքի շրջանակները, որտեղ կերպարները անընդհատ պայքարում են: Սատանայի չարախնդության ներքո Դանթեն և Վերգիլիոսը հետևում են մշտական տառապանքների դատապարտվածներին:
7. Մարատի մահը, Էդվարդ Մունկ
Էդվարդ Մունկը ամենահայտնի նորվեգացի նկարիչն է: Ժան-Պոլ Մարատը ֆրանսիական հեղափոխության առաջնորդներից էր: Քանի որ Մարատը տառապում էր մաշկային հիվանդությամբ, ապա օրվա մեծ մասն անցկացնում էր լոգասենյակում և հենց այնտեղ էր աշխատում իր գրառումների վրա: Այնտեղ էլ նա սպանվեց Շարլոտտա Կորդեի կողմից: Մարատի մահը մի քանի անգամ են պատկերել, բայց Մունկինն առանձնանում է իր դաժանությամբ:
6. Կտրված գլուխները, Թեոդոր Ժերիկո
Ժերիկոն փորձում էր կոտրել կլասսիցիզմի սահմանափակումները՝ անցնելով ռոմանտիզմի: Այդ նկարները ներկայացնում են նրա կարիերայի սկզբնական փուլը: Իր աշխատանքների համար Ժերիկոն օգտագործում էր իրական վերջույթներ և գլուխներ, որոնք գտնում էր դիահերձարաններից և լաբորատորիաներից:
5. Սուրբ Անտոնիոսը, Մատիաս Գրյունևալդ
Այս նկարիչը պատկերում էր Միջին դարերի կրոնական պատկերներ, թեև ինքն ապրում էր Վերածննդի դարաշրջանում: Ասում են, որ Սուրբ Անտոնիոսը փորձության է ենթարկվում անապատում: Լեգենդի համաձայն, նրան սպանել էին քարանձավի հրեշները, հետո նա վերակենդանացել է և ոչնչացրել նրանց: Այս նկարում պատկերված է, թե ինչպես է Սուրբ Անտոնիոսը ենթարկվում հրեշների հարձակմանը:
4. Դիմակներից նատյուրմորտ, Էմիլ Նոլդե
Էմիլ Նոլդեն նկարիչ էքսպրեսսիոնիստ է: Էքսպրեսսիոնիզմի իմաստը սուբյեկտիվ տեսանկյունից իրականության պատկերումն է: Բեռլինի թանգարանում նրանց ուսումնասիրելուց հետո Նոլդեն նկարեց այս դիմակները:
3. Իր երեխաներին ուտող Սատուռնը, Ֆրանցիսկո Գոյա
Հին հռոմեական առասպելաբանության համաձայն (հիմնված հունականի վրա) բոլոր աստվածների հայրն ուտում էր իր սեփական երեխաներին, որպեսզի նրանցից ոչ մեկը չկարողանա իմանալ իր գտնվելու վայրը: Գոյան պատկերել է երեխայի սպանությունը: Այս նկարը նախատեսված չի եղել հանրությանը ներկայացնելու համար: Այն նկարված էր նրա տան պատին`ուրիշ այդ տիպի մռայլ նկարների հետ մասին:
2. Հուդիթն ու Հոլոֆերնեսը, Կարավաջո
Այս նկարը նկարված է «Հուդիթի Գրքի» հիման վրա, որը պատմում է երիտասարդ այրիի՝ Հուդիթի մասին: Լեգենդի համաձայն, Հոլոֆերնեսը բանակի հրամանատար էր: Բաբելոնցիները պաշարել էին քաղաքը, որտեղ ապրում էր Հուդիթը: Բնակիչները փրկության ոչ մի հույս չունեին: Տեսնելով այս ամենը` Հուդիթը կարմիր զգեստներ է հագնում և իր աղախինի հետ մասին գնում թշնամու բանակ և այնպես անում, որ Հոլոֆերնեսը վստահի իրեն: Երբ մի օր նա խմած քնում է, Հուդիթը կտրում է նրա գլուխը և վերադառնում հարազատ քաղաք: Աղախինի մռայլ հաստատակամություն արտահայտող դեմքը կտրուկ հավասարակշռում է Հուդիթի ու Հոլոֆերնեսի անտեսանելի հայացքները:
1. Հաճույքների պարտեզը, Հիերոնիմոս Բոսխ
Մարդկանց գիտակցության մեջ Բոսխն ասոցացվում է ֆանտաստիկ և անհանգիստ կրոնական նկարների հետ: Նրա իրական տաղանդը այն է, որ Բոսխը նկարում կարողանում է պատկերել սրամիտ դետալներ: Հաճույքների պարտեզը եռանկար է, որը պատկերում է Դրախտային այգին, Հաճույքների պարտեզը և Պատիժը այն մահացու մեղքերի համար, որոնք հայտնվում են այդ պարտեզում:
