
- Դեռ մարտից խոսակցություններ կան, որ Ադրբեջանում Կարմիր խաչի գրասենյակը փակվում է: Ի՞նչ փուլում է պրոցեսն այժմ:
- Դեռեւս որեւէ հստակեցում չկա, մեր կազմակերպության երկխոսությունն ընթացքի մեջ է Ադրբեջանի իշխանության հետ:
- Այսինքն` բանակցում եք:
- Կարելի է նաեւ այդպես ասել:
- Գերիների հարազատներն ասում են, որ վերջին անգամ փետրվարին է Կարմիր խաչն այցելել իրենց հարազատներին:
- Մենք տեսակցություն արել ենք փետրվար ամսին, այս պահին կարող եմ միայն դա ասել: Ցանկացած տեսակցության ընթացքում բոլորի հետ տեսակցության հնարավորություն լինում է:
- Ինչո՞վ է պայմանավորված, որ այդքան ուշ-ուշ եք սկսել այցելել գերիներին: Առաջ ամեն ամիս այցելում էիք: Ադրբեջանի իշխանությունների քայլերո՞վ է դա պայմանավորված:
- Չեմ կարող Ադրբեջանի իշխանությունների մասով ինչ-որ բան մեկնաբանել: Այդ հարցերը կարգավորվում են կոնֆիդենցիալ երկխոսության շրջանակներում, սակայն ասել, որ ուշ-ուշ են այցերը, այդքան էլ այդպես չէ, քանի որ այցելություն կատարվում է 4-5 շաբաթը մեկ անգամ, մենք կարողացել ենք դա պահպանել: Գուցե լինում են օբյեկտիվ պատճառներ, որ մի քանի օր հետաձգվում են տեսակցությունները, սակայն ունենք պարբերական այցելելու հասանելիություն:
- Իսկ հեռախոսազանգերի մասով ի՞նչ կասեք: Ինչո՞ւ են գերիները զանգելու հնարավորությունից զրկված:
- Մենք տեսակցությունների ընթացքում մարդկանց հնարավորություն ենք տալիս կապ հաստատել հարազատների հետ` կապի տարբեր միջոցներով: Կարմիր խաչի նամակները հիմնական միջոցներն են, որոնք արծարծված են Ժնեւի կոնվենցիայում` որպես կապի միջոց: Եթե խոսքը կապի այլ միջոցների մասին է, ապա դրանք իշխանությունների հետ որոշ պայմանավորվածությունների հիման վրա են կազմակերպվում: Ադրբեջանի պարագայում տեղի են ունենում հեռախոսազանգեր, վիդեոուղերձներ, սակայն դրանք պարտադիր կապի միջոցներ չեն, պարտադիր կապի միջոցները նամակներն են:
- Ադրբեջանի մտադրությունը` լուծարել Կարմիր խաչի գրասենյակը, միջազգային հարթակներում ի՞նչ իրավական գնահատականի կարող է արժանանալ:
- Ես իրավասու չեմ մտորելու այդ պրոցեսների մասին, չգիտեմ:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել