Ամեն անգամ, երբ տեսնում եմ անչափահասներին, կանանց ու անզեն տղամարդկանց խոշտանգող հայ մենթերին, հիշում եմ պատերազմի օրերին կռիվ դաշտից դրանց քցած լացակումած վիդեոն, որտեղ чуть ли не լացելով բողոքում էին, որ իրենց փափկասուն հետույքը սովոր չի այդ չոլերին ու իրենց բերել, նախիրի պես բրախել են ինչ որ տարածքում, առանց նորմալ կացարանի ու բլինդաժի։ Լապատկեքը տվել էին, ասել էին ձեր համար բլինդաժ սարքեք։ Սիրտները լցվել էր։ Մինչ 18-20 տարեկան տղերքը կենաց-մահու կռիվ էին տալիս թշնամու դեմ, սրանք ոռնոցները կապել էին կռվի դաշտից։
Էտ օպեր, միլպետ բան, որ հիմա հելել, ուժեղ տղու պես լցվել են Տավուշ, իրենց հողը պաշտպանող անզեն մարդ են ծեծում, նույն դրանք թշնամու դեմ պռոստը կանգնելու համար քաքել էին տակները։ Նույնն էլ էն օղորմածիկ արայիկ հարությունյանի ասած աած-ի ամենաէլիտար ջոկատի «ուժեղ» տղերքը, որ հարաժարվել էին օպերացիայի մեկնել ու հետ էին փախել Երևան։
Սրանք են «մեր» իրավապահ մարմինները՝ հայ ծեծող ու խոշտանգող, բայց թշնամու առաջ՝ վախկոտ քաքլաններ։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել