Նիկոլի ձախ ամորձու կարգավիճակ ստացած ու ուրախությունից աշխարհով մեկ եղած Ալեքսանյան Վահագը՝ խոզի մռութով հայտնի ՔՊ-ականը, անցնելով բարոյականության բոլոր սահմանները, խորհրդարանական ողջ ընդդիմությանը, ՀՀԿ-ին մեղադրել է «կապիտուլյացիոն կոալիցիա» լիելու համար ու հայտարարել, թե Արցախի լուծարման հետևում կանգնած է հենց ընդդիմությունը: «Դուք ստորագրել եք Լեռնային Ղարաբաղի կապիտուլյացիան՝ բառի ուղիղ, ամենաիսկական իմաստով, դուք հանդիսանում եք կապիտուլյացիոն քաղաքական ուժեր»,-հայտարարել է «Խոզը»՝ միաժամանակ պնդելով,թե ընդդիմությունը նոյեմբերի 9-10-ի փաստաթուղթն անվանել է միակ փաստաթուղթը, որով Արցախը կարող էր մնալ հայկական:
«Խոզի» հայտարարության մեջ արտահայտվել են Նիկոլի հոգեբանական բարդույթները. «կապիտուլյանտ» էպիտետից Նիկոլը խելքը թռցնում է, գժվում ու «մսերը կրծում»: Ուստի խոզին պատվիրել է՝ իրեն բնութագրող ամենատիպիկ եզրույթը սոսնձել ընդդիմությանն ու հենց ընդդիմությանը հայտարարել Արցախում տեղի ունեցած ցեղասպանության մեղավոր այն դեպքում, երբ հայտնի է, թե ինչ էր 2020-ի աշնանը կատարվում, ով ում էր բունկերներում բարոյական աջակցություն ցուցաբերում, որ մի ՔՊ-ականի ստորագրությամբ առանց մի կրակոցի մոտ 4500 քկմ տարածք հանձնվեց Իլհամին իբր Լաչինի միջանցքի դիմաց: Կուտը տվեցին Իլհամի ածան հավին, ոսկե ձուն դրեցին Մեհրիբանի «պորտմանը», իսկ թե ինչ եղավ հետո, գիտի ողջ աշխարհը:
Հարց խոզակերպին՝ եթե Նիկոլն Արցախը թողել էր տառացիորեն անտեր, հայտարարել, գրել-ստոարգրել, որ Հայաստանը ոչ մի կապ չունի այդ հողի հետ, եթե Ադրբեջանի թիկունքում կանգնած էր ոչ միայն Թուրքիան, այլև, ըստ էության, բոլոր գերտերությունները, ի՞նչ պետք է աներ Շահրամանյանը: Այո՛, Արցախը զենք ուներ, կարող էր որոշ ժամանակ դիամդրել, բայց ո՞րն էր դրա քաղաքական իմաստը, եթե բացի արնահեղությունից ուրիշ ոչինչ չէր ստանալու Արցախը՝ վերջում էլի ստիպված լինլով Նիկոլի անտարբեր հայացքի ներքո կապիտուլացվել: Շահրամանյանի քայլը միտված էր՝ ոչ միայն կանխելու անիմաստ արնահեղությունը, այլև ապահովելու ժողովրդի անվտռանգ ելքը, ինչին էլ ականատես դարձանք հետո:
Հայոց պատմության մեջ խոշորագույն կապիտուլյանտն է Նիկոլը, ու դա առհասարակ չի քննարկվում՝անկախ նրանից, թե ինչ պատվեր է տալիս «Խոզին» իր շեֆը՝ ԱԺ ամբիոնից անիմաստ խռխռալու:
«Խոզի» հայտարարության մեջ արտահայտվել են Նիկոլի հոգեբանական բարդույթները. «կապիտուլյանտ» էպիտետից Նիկոլը խելքը թռցնում է, գժվում ու «մսերը կրծում»: Ուստի խոզին պատվիրել է՝ իրեն բնութագրող ամենատիպիկ եզրույթը սոսնձել ընդդիմությանն ու հենց ընդդիմությանը հայտարարել Արցախում տեղի ունեցած ցեղասպանության մեղավոր այն դեպքում, երբ հայտնի է, թե ինչ էր 2020-ի աշնանը կատարվում, ով ում էր բունկերներում բարոյական աջակցություն ցուցաբերում, որ մի ՔՊ-ականի ստորագրությամբ առանց մի կրակոցի մոտ 4500 քկմ տարածք հանձնվեց Իլհամին իբր Լաչինի միջանցքի դիմաց: Կուտը տվեցին Իլհամի ածան հավին, ոսկե ձուն դրեցին Մեհրիբանի «պորտմանը», իսկ թե ինչ եղավ հետո, գիտի ողջ աշխարհը:
Հարց խոզակերպին՝ եթե Նիկոլն Արցախը թողել էր տառացիորեն անտեր, հայտարարել, գրել-ստոարգրել, որ Հայաստանը ոչ մի կապ չունի այդ հողի հետ, եթե Ադրբեջանի թիկունքում կանգնած էր ոչ միայն Թուրքիան, այլև, ըստ էության, բոլոր գերտերությունները, ի՞նչ պետք է աներ Շահրամանյանը: Այո՛, Արցախը զենք ուներ, կարող էր որոշ ժամանակ դիամդրել, բայց ո՞րն էր դրա քաղաքական իմաստը, եթե բացի արնահեղությունից ուրիշ ոչինչ չէր ստանալու Արցախը՝ վերջում էլի ստիպված լինլով Նիկոլի անտարբեր հայացքի ներքո կապիտուլացվել: Շահրամանյանի քայլը միտված էր՝ ոչ միայն կանխելու անիմաստ արնահեղությունը, այլև ապահովելու ժողովրդի անվտռանգ ելքը, ինչին էլ ականատես դարձանք հետո:
Հայոց պատմության մեջ խոշորագույն կապիտուլյանտն է Նիկոլը, ու դա առհասարակ չի քննարկվում՝անկախ նրանից, թե ինչ պատվեր է տալիս «Խոզին» իր շեֆը՝ ԱԺ ամբիոնից անիմաստ խռխռալու:
Նյութի աղբյուր՝ https://t.me/yerevantimes9/483
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել