Սյամոն, թերթելով մամուլը, ահավոր տվայտվել է ու մի սպառնալից հայտարարություն է տարածել՝ պնդելով՝ Արցախում է հայտնվել ոչ թե այն Իլհամի հոր դուքյանը սարքելու, այլ վերածնելու համար: Ընդ որում՝ Սյամոն դա արել է նիկոլական ոճով՝ սեփական սպառնալիքները համեմելով անանուն ինչ-որ ուժերի՝ Արցախն իբր 20 տարի շարունակ թալանի ենթարկելու մասին լոլոներով: Կարճ ասած՝ Սյամոն ինքն իրեն արցախյան քաղաքական երկնակամարում որպես նոր ծագող Նիկոլ է երևակայել՝ խոստանալով «Արցախի կործանման մեղավորներին» Բաքվին չհանձնել՝դատաստան տեսնել սեփական ձեռքերով:

Փաստորեն՝ մեկ-երկու դիպուկ հոդված՝ մամուլում, մեկ-երկու օբյեկտիվ քննադատություն, և «Իժոն» արդեն սկսում է ֆշշացնել՝ աշխարհով մեկ ոռնալով: Բա որ հանկարծ մի գեղեցիկ օր էլ իր ու Հակոբյան Աննայի գայթակղիչ կլիպները հայտնվեն կայքերից մեկում, Սյամոն ի՞նչ է անելու, ինքնահռչակվելու է՝ իմպոտե՞նտ՝ հավատացնելու, որ այդ ինքը չէ Աննայի գրկում, թե՞ պրիզնատ է գալու՝ կրելով լիարժեք պատասխանատվություն…

Սյամոն այնպես է հոխորտում, ասես այդ ինքը չէր 44-օրյա պատերազմում Աննայի հետ ձեռք ձեռքի տված թուրքին հողերը պատերազմով հանձնում: Մեղավոր չէ՞ Սյամոն, նա այնտեղ ընդամենն ակտիվ սեռական կյանքո՞վ էր ապրում բունկերներում: Բա որ մեղավոր չէր ու խիղճը չէր տանջում, ինչո՞ւ անմիջապես հրաժարվեց Արցախի հերոսի իր կոչումից՝ միառժամանակ ընդհատակ անցնելով: Բա Արցախի առուծախի պրոցեսը սեփական ձեռքերով գլուխ բերած օձն ինչպե՞ս կարող է երկնքում սավառնելու նկրտումներ ունենալ՝ ֆակտ կատարվածը հերքելով:

Մնումէ միայն հուիսել,որ Արցախի հասարակությունն ադեկվատ կգտնվի ու «Իժոյի» կտերը չի ուտի, քանզի թունավոր են դրանք՝ շաղախված սողունի մահաբեր թույնով:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել