Ադրբեջանի իշխանությունները սպառնում են վերսկսել պատերազմը

1․ Թուրքիան չստացավ այն, ինչի համար սկսեց պատերազմը, այն է ՝ տարածաշրջանում լիարժեք ռազմադիվանագիտական գերիշխանություն: Թուրքիային կտրականապես չի բավարարում «կրտսեր» գործընկերոջ դերը, քանի որ Արցախում ոչ թե թուրքական, այլ ռուսական ռազմական կոնտինգենտ կա:

2․ Թուրքիան հասկանում է, որ այսօրվա պայմաններում հաղորդակցության ենթադրյալ ապաշրջափակումը (Աստված ոչ անի) չի լինելու իր վերահսկողության ներքո: Սա, իր հերթին, թուրքերի համար անարգել է դարձնում ապաշրջափակումը, քանի որ սահմանազատման և կապերի ապաշրջափակման վերջնական նպատակը ոչ թե տնտեսությունն է, այլ Հայաստանի տարածքների փուլային անեքսիան, գոնե Նախիջևան + Սյունիք + Ադրբեջան ուղղությամբ։

3․ Թուրքերի հիմնական նպատակը պանթուրանական նախագծի, այսինքն `Թուրքիայի և Ադրբեջանի հողերի վերամիավորումն է` Հայաստանի տարածքի օկուպացիայի միջոցով:

Ռուսները դա թույլ չեն տա, քանի որ հասկանում են, որ եթե հանկարծ դա տեղի ունենա, ապա հաջորդ քայլը կլինի ռուսական Հյուսիսային Կովկասը, որտեղ, ի դեպ, թուրքերը ակտիվորեն աշխատում էին անցած դարի իննսունական թվականներից:

Ադրբեջանում հակառուսական տրամադրությունների սաստկացումը կշարունակվի, ինչը, ի վերջո, կհանգեցնի ռուսական դիրքորոշման կոշտացման:

Անպատճառ չէ, որ Ռուսաստանի պաշտպանության նախարարությունը փաստաթուղթ է հրապարակել Ռուսաստանի Դաշնության պետական գնումների պետական գրանցամատյանում, որտեղ նշվում է Արցախը որպես առանձին անկախ միավոր:

Սա իրականում նշան է ադրբեջանցիներին `իրենց զուսպ պահելու համար: