Դուք կարծում էիք, որ "հանգիստ" ընդունելով Արցախի 75 տոկոսի կորուստը պրծաք պատերազմից․․․ ՈՉ՛,դուք պատերազմը բերեցիք ձեր տուն։
Դուք կարծում էիք, որ մեղադրելով ձեր անհաջողությունների մեջ արցախցուն՝ կստանաք բարեկեցություն...Ո՛չ, դուք ստացաք արտագաղթ և պառակտում։
Դուք կարծում էիք, որ պահանջելով ձեր զինվոր֊որդիներին վերադարձնել Արցախից՝ ապահովվեցիք իրենց անվտանգությունը...Ո՛չ, մեր զավակները հիմա զոհվում են Գեղարքունիքում և Սյունիքում, Երասխում և Սոթքում։
Դուք կարծում էիք, որ անվանելով Շուշին «Շուշա»՝ պրծաք ձեր հայրենի քաղաքների և գյուղերի նկատմամբ քոչվոր ցեղերի ոտնձգություններից...Ո՛չ...թուրքը հիմա աչքը դրել է Երևանի և Կապանի, Վարդենիսի և Գյումրիի, Վանաձորի և Ջերմուկի վրա։
Դուք կարծում էիք, որ խաղաղություն մուրալով՝ կստանաք հանգիստ կյանք և «քիրվայություն» կանեք թուրքերի հետ... Ո՛չ, դուք ստացաք պատերազմ Երևանից ընդամենը 50 կիլոմետր հեռավորության վրա։
Դուք կարծում եք, որ դուք «հպարտ քաղաքացի» եք...Ոչ՛, դուք պարտված, ընկճված, պառակտված երկրի քաղաքացիներ եք։
Եվ ամենակարևորը՝ այս ամենի մեղավորը մենք ենք, բոլորս ենք և մինչև չվերջանա այս անվերջ ինքնախաբեությունը՝ մենք ոտքի չենք կանգնի։
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/arman.abovyan.397/posts/859270018314934
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
