««Իրավունքի» զրուցակիցն է Հանրապետական կուսակցության կազմում երեք անգամ ԱԺ պատգամավորի պաշտոնը վայելած, իսկ այսօր Արցախը հանձնած, հինգ հազար և ավելի զոհեր տված իշխանություններին «ազնվագույն» համարող Աշոտ Աղաբաբյանը: Նրանից փորձել ենք հետաքրքրվել՝ արդյոք նա մոռացե՞լ է, որ ինքը ևս ներկա իշխանավորների ասած՝ «նախկիններից» է, թե՞ իրեն ևս համարում է «ազնվագույն»: Նախկին պատգամավորը նախ չցանկացավ մեր հարցերին պատասխանել՝ պատճառաբանելով.
«Չեմ ուզում որևիցե հարցի պատասխանել, որովհետև էն, ինչ-որ ասել եմ, ասել եմ արդեն, տարածված ա, դրանից ավել բան չկա:
- Պարոն Աղաբաբյան, իշխանությունները նախկիններին մեղադրում են թալանի, կեղեքման մեջ: Դուք ևս նախկին եք, Դուք...
-Հասկացա, ես նախկին չեմ, ես միշտ առաջին եմ, ես իմ ժողովրդի հետ եմ, ոչ մեկի հետ ինձ հանկարծ չկապեք:
-Բայց Դուք ՀՀԿ-ի օրոք եք, չէ՞ եղել պատգամավոր:
-ՀՀԿ-ի հիմնադիրներից եմ ես, էս խաժամուժը ով ա, ես չեմ իմանում:
-Նո՞ր հասկացաք այդ մասին:
-Ի՞նչ ես ուզում, աղջիկ ջան:
-Ուզում եմ ասել, օրինակ «Հրազդան» մարզադաշտը ո՞ւմ օրոք սեփականացրիք:
-Ես չեմ համարվում նախկին, Իլոնա ջան, նորից եմ կրկնում: Ստադիոնն էլ սեփականաշնորհել եմ, բայց կարո՞ղ ա մեքենա է, որ քշեմ, տանեմ տուն: Էդ ստադիոնը իմ ամբողջ երեսուն տարվա կյանքը կերել է, դե թող գան, իրենք պահեն:
-Պարոն Աղաբաբյան, Դուք այն անձանցից եք, որը ժամանակին ամենաշատն էր իշխանություններին դրական լույսի ներքո ներկայացնում, բայց 2018 թվականին ամենաեռանդուն ձևով սկսեցիք քննադատել: Այդ դեպքում, երբ ՀՀԿ-ի մոտ 20-ամյա իշխանության օրոք եք ամեն ինչի հասել:
-Եթե ես մի տեղ տեսնում եմ, որ թալան ա գնում, բնականաբար, պետք է հրաժարվեմ: Ես ոչ մի բան չեմ գողացել, եթե նման քայլի գնացած լինեի, նո՞ր էին ինձ նստեց- րել:
-Իսկ երբ ՀՀԿ-ի ֆրակցիայից էիք, Ձեր ասած թալանը չէի՞ք տեսնում:
-Տեսնում էի, քննադատում էի, բա դրա համար էլ նախկիններն ինձ բանկրոտի հասցրին: Առանց քննադատության ո՞նց ինձ էսօրը կգցեին, ես իրենց ի՞նչ եմ արել, սխալ բան տեսե՞լ եմ, ասել եմ, որ չի կարելի: Ես վերջին հինգ տարին պատգամավոր չեմ էլ եղել:
-Բայց մինչ այդ, ի վերջո, ո՞ւմ շնորհիվ էիք դառնում պատգամավոր:
-Իմ շնորհիվ, ինձ որևէ մեկը ոչ օգնել ա, ոչ էլ հանկարծ ֆինանսավորել ա, որ ես կարանայի ընտրվել: Ես իմ ուժերով, հանդիպումներով ընտրվել եմ երեք անգամ պատգամավոր: Ընդհակառակը, ՀՀԿ-ին 25-30 հազար ձայն եմ բերել:
-Ու հիմա քննադատո՞ւմ եք:
-Բա ի՞նչ պետք է անեմ:
-Բայց, ոնց հասկացա, այս իշխանություններին լավ էլ դրական եք վերաբերվում:
-էս իշխանությունների կատարածը ոնց որ ծովի մեջ մի կաթիլ ջուր լինի, ազնվագույն մաքրություն ունեն: Բա պտի էս իշխանություններին ձայն տանք, հո հավաքածուներին չե՞նք տալու:
-Բայց այս իշխանությունները չէի՞ն, որի օրոք հանձնվեց Արցախը, այդքան զոհեր ունեցանք:
-Էս իշխանությունները Արցախը չեն հանձնել, այսօր էդ զոհերով էդքան մի մարդկանց խեղաթյուրեք, դարձրեք մատի փաթաթան:
-Փաստորեն՝ հինգ հազար զոհի մասին խոսելը խեղաթյուրե՞լ է նշանակում:
-Պատերազմը զոհեր ա ունենում: Երկրորդը, երբ հայրենիքի համար են զոհվում, դա փառք ու պատիվ ա, ոչ թե լացելու բան (իսկ զոհերի ծնողներին Բուռնաշը հարցրե՞լ է՝ կուզենայի՞ն նման «փառք ու պատիվ»- Հեղ.): Էթան փող առնեն, հետո գան իրենց էրեխի համար ցույց անեն, լացեն:
-Դա Ձեզ համար է գուցե այդպես ընկալվում, Դուք հասկանո՞ւմ եք՝ հինգ հազար և ավել հերոս տղաների մասին է խոսքը, այդքան վիրավոր, անհետ կորած: Թող ժամանակին կանգնեցնեին: ՌԴ նախագահը հայտարարեց, չէ՞, որ առաջարկվել էր՝ օր առաջ կանգնեցնել պատերազմը:
-Նիկոլը հերոս ա, կանգնեցներ, որ Շուշի՞ն հանձներ:
-Ի վերջո, չհանձներ:
-Մենք ի՞նչ իմանայինք, որ թուրքերն էլ պիտի գային, մտնեինք էդ պատերազմի մեջ, էդ ենիչերները:
-Հոկտեմբերի կեսերին այդ մասին վաղուց հայտնի էր:
-Աղջիկ ջան, հարցդ տվել ես, թող պատասխանեմ:
-Ավարտեք, կներեք:
-Պատերազմը մենք չենք պարտվել, էդ առաջինը: Երկրորդ, պատերազմ շատ են տեսել մեր պապերը, բայց երբեք այսքան չեն ողբացել: Որովհետև հզոր ա մեր մայրը ու Եռաբլուր գնալուց ինքը պիտի իրեն հպարտ զգա: Կորցրել ենք, հիմա ի՞նչ անենք, հայրենիքի համար ենք կորցրել:
-Բայց խոսքը այդքան մարած ճրագների մասին է:
-Հինգ հազար կլինի, տաս հազար կլինի, կապ չունի, դա հայրենիքի պաշտպանության համար է: Հինգ հազար մեզ եք ասում, բա իրենք մենակ մի տաս հազար Կասպից ծովն են լցրել: Մեկին երեք են իրենք պարտվել:
-Փաստորեն, դա՞ է Ձեր դիրքորոշումը:
-Այո, ընտրելու եմ իրենց, ոչ թե պատահական մարդու:
-Պարո՛ն Աղաբաբյան, Դուք ինքներդ պատերազմի ընթացքում, որպես ՀՀ քաղաքացի, ի՞նչ եք արել: Բնական է, որ հաշվի առնելով Ձեր տարիքը, չէիք գնալու մարտի դաշտ, բայց ինչո՞վ եք նպաստել Հայոց բանակի ուժեղացմանը:
-«Անկախության բանակի» տղաների 99 տոկոսը ԵԿՄ-ի տարբեր կազմակերպությունների հետ գնացել են: Ու ինչով հնարավոր է, ապահովված են եղել:
-Շատ, լավ, շնորհակալ եմ:
-Էղավ, ինձ մյուս անգամ զանգելուց տենց գայթակղիչ հարցեր մի տուր էլի, կոնկրետ:
ՀԳ - Եթե երջանկահիշատակ Լեոնիդ Ազգալդյանը ողջ լիներ, տեսնես ի՞նչ կասեր իր երբեմնի շտաբի պետ Բուռնաշին նման մտքերի համար»,-գրում է թերթը։
