Պետական կառույցներում աշխատող ծանոթներիցս շատ եմ, լսում. 《Ինչ գրում ես, լրիվ ճիշտա, բայց դե չենք կարա լայքենք, հասկանում ես...》
Չէ, չեմ հասկանում, կներեք...
Իմ տեսակը ազգի լավագույն տղերքին հողի տակ դնելը տեսնողին, բայց 120 000 դրամ աշխատավարձի համար դողացողին երբեք չի հասկանա, մենք ամենաթանկն արդեն կորցրել ենք, էլ ինչի՞ց եք վախենում...
《Մարդիկ բարեբախտաբար մահանում են》... դուք էս բարբաջանքը լայքեք, որ պրեմիայից չզրկվեք...
Հ.Գ. Ու չասեք, թե ձայնս տաք տեղից է գալիս...
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել