Էկոնոմիկայի նախարարության ինչ որ բաժնի կրճատված աշխատակիցներն ակցիա են անում կառավարության, դիմաց, էն քերոբյանն իջել ա, իբր հանդիպի հետները։ Մեկը մոտեցել ասում ա՝ «ես ջահել տղա եմ, ինչի՞ եք ստիպում, որ թողնեմ, գնամ երկրից»։ Ու այստեղ մի գիշերում ինչ որ առաքման ծառայության տիրոջից նախարար դարձած եզը ասում ա. «Ես պատերազմից եկա, դառա նախարար ու ինձ խոսք եմ տվել, որ էս մեռած էրեխեքի համար լավ երկիր կառուցեմ»....
Ես կարծում եմ, որ «մեռած» էրեխեքի համար լավ երկիր կառուցելը նախևառաջ պետք ա սկսել նրանց մահվան հանդեպ հարգանքից ու ձևակերպումներումներից, առավել ևս, եթե դա անում ա նախարարը։
Օրինակ՝ կարան մեռնեն ձերոնք, քերոբյան, դու կարաս մեռնես, կարա մեռնի նիկոլը, իրա թայֆեն, բայց էս տղերքը զոհվել են պատերազմում, զոհվել են՝ պաշտպանելով էն հողը, որի վրա դու էսօր կանգնած, վերջին անասունի պես չես կարում բառերդ այնպես ընտրես, որ պաշտոնյային վայել միտք ձևակերպես։
Մեռնի քո պես դեգեներատին պաշտոնի նշանակողն ու էդ պաշտոնում պահողը։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել