Tert.am-ը գրում է.
Tert.am–ը ԱԺ «Հանրապետական» խմբակցության ղեկավար Գալուստ Սահակյանի հետ զրուցել է Երևանում հասարակական տրանսպորտի թանկացման և դրան հետևած զարգացումների մասին։ ՀՀԿ–ական պատգամավորի հետ զրույցում անդրադարձ է արվում նաև քաղաքացիական հասարակության ձևավորման, ինչպես նաև հեղափոխության թեմային։
- Պարոն Սահակյան, Հայաստանում վերջին շրջանում արդեն ավանդույթ է դարձել, որ պետական մարմինների ու կառավարության ցանկացած որոշում հանգեցնում է բողոքի ակցիաների. տրանսպորտի սակագնի թանկացման դեմ պայքարը, որը պսակվեց ցուցարարների ժամանակավոր հաղթանակով, հիմա էլ սկսվում է բուհերում ուսման վարձի դեմ շարժումը: Արդյոք իրավիճակը այսպես ասած՝ նախահեղափոխական չէ՞:
- Ո՛չ, չեմ կարծում՝ Հայաստանում որևէ պրոցեսներ են, պարզապես մենք ապրում ենք մի ժամանակաշրջանում, երբ դրա բոլոր հիմքերը կան, մենք ինքներս էլ տրամադրված ենք, որ եթե մարդիկ բողոքում են, հասկանանք՝ ինչու՞ են բողոքում և մարդը կարողանա իր բողոքը արտահայտի: Սա է հիմնական խնդիրը:
- Բայց միայն բողոքն արտահայտելով չէ, որ մարդիկ բողոքեն, թեթևանան, պետք են լուծումներ:
- Կարծում եմ՝ յուրաքանչյուր նման դեպքում որոշակիորեն դիրքորոշումներ են առաջանում: Եթե, բնական է, բողոքը էդպես մասսայական բնույթ ունի կամ իրավացիություն ունի, միշտ էլ մեզ համար քննարկելի է:
- Երևանի քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանը ժամանակավորապես կասեցրեց քաղաքապետարանի՝ ուղեվարձը 150 դրամ դարձնելու որոշման գործողությունը, սակայն, հիշում եմ, որ այն օրերին Դուք նշում էիք, որ ցուցարարների պահանջները հիմնավոր չեն:
- Կասեցնելը քաղաքապետարանի խնդիրն է, ես ընդամենը ասում եմ հետևյալը, որ եթե մենք հիմա փորձում ենք գոնե պահպանել այն, ինչ ունենք, ես դա ձեռքբերում եմ համարում, որովհետև տարիներ շարունակ տրանսպորտի խնդիր ենք ունեցել, բայց դե սոցիալական խնդիրներն էլ պետք է լուծվեն: Եվ քաղաքապետի նման մոտեցումը (որոշման գործողությունը կասեցնելը – Tert.am ) դրական եմ համարում: Կքննարկեն նորից և պիտի որոնենք ելք, որպեսզի հնարավորինս շատ խոցելի չլինի Երևան քաղաքի բնակիչների համար որոշումը:
- Ձեր կարծիքով՝ Երևանի ավագանու ընտրություններում մեծ տոկոսներով ընտրված Տարոն Մարգարյանը այս երկու որոշումների արդյունքում չվարկաբեկվե՞ց:
- Ես կարծում եմ, որ յուրաքանչյուր պետական չինովնիկ, տեղական ինքնակառավարման մարմնի ներկայացուցիչ, երբ փորձում է ժողովրդի ձայնն իր համար լսելի դարձնել, միայն դրական միտումներ ունի: Ես կարծում եմ, որ կացությունն այնպիսին է, որ բնակիչներին , թեկուզ ինչքան էլ փոքրիկ հատված լինի, պետք է որոշակի վերաբերմունք դրսևորել: Այսինքն՝ մասնակից դարձնել կառավարման պրոցեսներին:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ