1in.am-ը գրում է.
Ավան և Նոր Նորք վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում ավարտվել է Աննա Ս.-ի գործի դատավարությունը:
2012 թվականի ապրիլի 2-ին 32-ամյա Աննան ոստիկանությունում հաղորդում է տվել, թե 2011 թվականի դեկտեմբերից բնակվում է իր ծանոթ Թաթուլ Փիլոսյանի հետ, ով 2011 թվականի դեկտեմբերի 30-ից մինչև 2012 թվականի մարտի 30-ը ստիպել է իր 12-ամյա դստերը զբաղվել մուրացկանությամբ, որի արդյունքում երեխան նրան տվել է մոտ 20 հազար դրամ գումար:
Աննան հայտնել է, թե իմացել է, որ դուստրը Թաթուլի կողմից ուղարկվում է մուրացկանության, բայց չի միջամտել, որովհետև վախեցել է, մտածել, թե Թաթուլը կարող է վնասել իրեն ու երեխային:
Նույն՝ ապրիլի 2-ին կազմված զեկուցագրի համաձայն՝ Ավանից՝ ֆուտբոլի ակադեմիայի տարածքից մուրացկանություն անելու կասկածով ոստիկանության բաժանմունք է ներկայացվել Աննայի անչափահաս դուստրը:
Երեխան նույնպես բացատրություն է տվել, թե իրենց հետ համատեղ ապրող Թաթուլը իրեն ստիպել է Կենտրոնի տարբեր փողոցներում մուրացկանություն անել, հավաքած ամբողջ գումարը տալ իրեն: Նա օրական քսան հազար է պահանջել, իսկ երբ ինքը չի կարողացել այդքան հավաքել, խիստ զայրացել է ու հաջորդ օրը առավոտյան ավելի վաղ է ուղարկել փողոցները՝ մուրացկանության:
Լրացուցիչ բացատրության մեջ երեխան հայտնել է, թե երեք ամիս է զբաղվել մուրացկանությամբ: Թաթուլի ծննդյան օրը նրան հեռախոս է նվիրել, նա ուրախացել է: Թաթուլն անընդհատ զանգահարել է իրեն, որպեսզի իմանա, թե որտեղ է ու ինչքան գումար է հավաքել: Հետո ժամադրել է ու փողը վերցրել իր ձեռքից:
Հաղորդում տալու հաջորդ օրը՝ ապրիլի 3-ին, Աննա Ս.-ն նոր բացատրություն է տվել ոստիկանությունում, թե իր դուստրը ինքնակամ է զբաղվել մուրացկանությամբ, ոչ ոք, հատկապես Թաթուլը, նրան չի ստիպել մուրացկանություն անել: Ինքը հանցագործության մասին հաղորդում է տվել, որովհետև այլևս չի ցանկացել ապրել Թաթուլի հետ: Դստերն ինքն է խնդրել, որ ասի, թե Թաթուլն է նրան ուղարկել մուրացկանության:
Աննային շատ շուտով մեղադրանք է առաջադրվել միջին ծանրության հանցագործության կատարման վերաբերյալ սուտ մատնություն կատարելու համար: Նա իրեն մեղավոր է ճանաչել:
Երեխան հիմա էլ ցուցմունք է տվել, թե «Թաթուլ ապերը» իրեն որևէ տեղ չի ուղարկել, նա լավ մարդ է, իրեն ու մայրիկին չի նեղացրել:
Ընդհանուր իրավասության դատարանում գործի քննության սկզբում Աննան իրեն մեղավոր է ճանաչել սուտ մատնություն կատարելու համար ու հրաժարվել է ցուցմունք տալուց:
Սակայն ավելի ուշ հայտարարել է, թե իր առաջին հաղորդումը Թաթուլ Փիլոսյանի կողմից երեխային մուրացկանության ուղարկելու, նրա հավաքած գումարները վերցնելու վերաբերյալ հենց իրականությունն է, ինքը սուտ մատնություն չի կատարել, այլ ասել է այն, ինչ իրականում կատարել է Թաթուլը: Ինքը հրաժարվել է այդ հաղորդումից, որովհետև վախեցել է Թաթուլից, անընդհատ գտնվել նրա սպառնալիքների ազդեցության տակ:
Երբ Թաթուլն այլ քրեական գործով վերցվել է կալանքի տակ, ինքն էլ իմացել է, որ հեռախոսազանգերի վերծանումներով հնարավոր է պարզել երեխայի գտնվելու վայրը, նրա ու Թաթուլի հեռախոսազրույցների հաճախականությունը, որոշել է ճշմարտությունը հայտնել դատարանում:
Թաթուլը ամեն օր երեխայի հետ դուրս է եկել, իբր՝ նրան տանում է զբոսանքի: Պատահել է՝ օրական մի քանի անգամ է տարել «զբոսանքի»: Առավոտից մինչև ուշ երեկո երեխան եղել է փողոցում: Նա տեղից տեղ է տեղաշարժվել, անընդհատ հեռախոսային կապ ունեցել Թաթուլի հետ, հայտնել, թե որտեղ է, ինչքան գումար է հավաքել: Փետրվարին երեխային մետրոյի «Երիտասարդական» կայարանի մոտից մուրացկանություն անելու համար տարել են ոստիկանություն: Թաթուլը գնացել է նրա հետևից, բերել է տուն:
Թաթուլ Փիլոսյանը նախաքննության ու դատաքննության ընթացքում հայտնել է, թե Աննայի հետ համատեղ մոտ չորս ամիս ապրելով՝ միայն հոգացել է նրա ու աղջկա համար, երբևէ երեխային մուրացկանության չի ուղարկել: Ինքն աշխատել է որպես ավտոկայանատեղի սպասավոր, օրական վաստակել է 10-20 հազար դրամ, պատահել է որպես արհեստավոր էլ է աշխատել, նույնիսկ օր է եղել՝ 500 դոլար է վաստակել: Ինքը գումարի կարիք չի ունեցել: Հաճախակի հեռախոսազանգերով պարզապես ցանկացել է իմանալ երեխայի գտնվելու վայրը, անհանգստացել է երեխայի համար:
Աննան բարդ ճակատագրով կին է: Ըստ իր հայտարարության՝ ազգությամբ ռուս է: 2000 թվականին դիտավորյալ սպանության համար դատապարտվել է 9 տարի ազատազրկման: Ազատվել է 2007 թվականի հոկտեմբերի 12-ին՝ պատժի 1 տարի 3 ամիս 24 օրը չկրած: Դատվածությունը համարվում է չմարված: Նրա դուստրը ծնվել է կալանավայրում 2000 թվականին:
Դատաբժշկական փորձաքննության եզրակացություններով՝ երեխան սեռական բռնության չի ենթարկվել: Գործի քննության սկզբից երեխան հանձնվել է «Երեխաների աջակցության կենտրոն» հիմնադրամին:
Ընդհանուր իրավասության դատարանը, գործով ձեռք բերված ապացույցները գնահատելով իրենց համակցության մեջ, հետազոտելով հեռախոսային վերծանումները, արձանագրել է, որ Աննա Ս.-ի կողմից ոստիկանությունում, ըստ էության, տրվել է երեխայի թրաֆիքինգի՝ աշխատանքային շահագործման վերաբերյալ հաղորդում: Քննությունը պետք է անցկացվեր այդ ուղղությամբ, նույնիսկ այն բանից հետո, երբ Աննան հրաժարվել է տված հաղորդումից:
Միայն այն փաստը, որ թրաֆիքինգի ուղղությամբ ընդհանրապես քննություն չի կատարվել, ըստ դատարանի, ինքնին բավարար է հետևություն անելու համար, որ գործի հանգամանքների բազմակողմանի, լրիվ ու օբյեկտիվ քննություն չի կատարվել:
Ընդհանուր իրավասության դատարանը եզրակացրել է, որ ձեռք բերված ապացույցները բավարար չեն Աննա Ս.-ին առաջադրված մեղադրանքը հաստատված գնահատելու համար:
Դատավճռով Աննա Ս.-ն ճանաչվել է անպարտ և արդարացվել է՝ նրա արարքում հանցակազմի բացակայության հիմքով: