Tert.am-ը գրում է․
Իսկուհի Սոսիկյանն արդեն 8 տարի է՝ աշխատում է Եռաբլուրում: Եռաբլուրի մոմավաճառն է: Մասնագիտությամբ երաժիշտ Իսկուհի տատն 8 տարիների ընթացքում շատ բան է տեսել: Ասում է՝ ցորենի արտի նման լցվեց Եռաբլուրը:
«Շատ ցավոտ է խոսելը: Ցանկացած բառ շատ աղքատիկ է՝ այս ամենը նկարագրելու համար: Եռաբլուրն ինձ համար ուխտատեղի է: Կյանքիս ամենակարևոր պահերին եկել եմ Եռաբլուր. շրջել տղաների մոտ: Եռաբլուրը միշտ ունեմ հոգուս խորքում՝ որպես սրբություն սրբոց», - պատմում է Իսկուհի տատը:
Իսկուհի տատն ասում է՝ զգացմունքները չեն սառում, ու նույնիսկ՝ շատ ավելի ակտիվ են գործում: Բայց մի բան կա, որ տարիների ընթացքում Եռաբլուրում չի փոխվել ու երբեք էլ չի փոխվի՝ թախիծը: 8 տարիների ընթացքում հազարավոր հուղարկավորություններ ու պատերազմից վերադարձած զինվորներ տեսած տիկին Իսկուհին ասում է՝ զինվորների աչքերից ամեն ինչ հասկանում է:
«Ես նայում եմ իրենց աչքերի մեջ ու տեսնում եմ տիեզերքը: Իրենց աչքերն ամեն ինչ ասում են: Նրանք այնքան բան են տեսել: Մահի միջով են անցել, դժոխքն են տեսել, մի ընկերոջ մահն են տեսել, մյուսի՝ անդամահատվելը: Իրենց երեսին ժպիտ չկա, բայց կա խոր իմաստություն», - ասում է տիկին Իսկուհին:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ
