Սեփական ոչնչության գիտակցում. այդպես կանվանեի առավոտյան ուղերձը։

Պետականություն ու պետություն ունենում են ոչ թե, որ երկրային կյանքը դառնա դրախտ, այլ որպեսզի այն չվերածվի դժոխքի։

Այսպես կնկարագրեի Ռոբերտ Քոչարյանի հարցազրույցի առանցքը։

Ստացվեց պատասխանը՝ ինչու մենք այն ժամանակ հաղթեցինք, իսկ հիմա պարտվեցինք։ Եվ ուրեմն՝

ԵԹԵ համարում ես, որ պարտվել ու ծնկի է իջել նիկոլը, այլ ոչ թե զինվորը,

ԵԹԵ սիրում ես Մոնթեին, այլ ոչ թե նրա կերպարը պղծողին,

ԵԹԵ ուզում ես ինքդ լավ ապրել, այլ ոչ թե ուրախանալ ուրիշի վատով,

ԵԹԵ Հայաստանը տուն է, այլ ոչ ամառանոց,

ԵԹԵ համարում ես, որ արժանապատվության ու թասիբի սիմվոլը ադրբեջանցի տականքի առջեւ չխոնարհվող հայ տղամարդն է, այլ ոչ թե այդ ու մյուս տղամարդկանց վախկոտ անվանող դասալիքը,

ԵԹԵ հայ ժողովրդին համարում ես հաղթող, այլ ոչ թե ադրբեջանցու առաջ ծնկի եկած ազգ,

ԵԹԵ համարում ես, որ ոչ մի զինվոր չի զոհվել հանուն ոչնչի, չի վիրավորվել ու չի կռվել հանուն ոչնչի,

ԵԹԵ ուզում ես աշխարհում քեզ նայելիս ոչ թե խղճան, այլ հարգեն,

ԵԹԵ ուզում ես հետագա հաղթանակ տեսնել, այլ ոչ թե միայն պարտության հետեւանքների համար փող մուրալ,

Հանուն արժանապատվության, հանուն հայրենիքի, հանուն հավաքական հաղթանակների։

Արի՛ Ազատության հրապարակ։ Այսօր՝ 15։00-ին։

Տանը մի՛ մնա, քո տեղը հրապարակում կարող ես լինել միայն դու։
Հայրենիքը փրկողը կարող ես լինել միայն դու։

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել