Tert.amLife-ը գրում է
Դերասան Գարիկ Սեփխանյանը տասը տարուց ավելի է` եթերում է, վերջին մեկ տարվա ընթացքում դադար էր վերցրել` հանգստանալու և սեփական բիզնեսով զբաղվելու համար: Այժմ նա կրկին աշխատանքային բուռն փուլում է:
Tert.am Life-ի հետ Գարիկի անկեղծ զրույցը եթերում պատահական հայտնվելու, հայտնի դառնալու երազանքի, մասնագիտական հիասթափությունները հաղթահարելու, աստղային հիվանդությամբ չտառապելու, ամենամեծ կորստի և կնոջ մասին է:
-Գարիկ, երբ խոսում եք Ձեր մասնագիտական գործունեության մասին, ասում եք, որ ճիշտ ժամանակին ճիշտ տեղում եք հայտնվել: Ինչպե՞ս:
-Եթերում պատահական հայտնվեցի, թեև մասնագիտական կրթություն ունեի, Էջմիածնի պետական քոլեջի ռեժիսուրայի բաժինն էի ավարտել: Մոտ տասը տարի առաջ ընկերս խնդրեց օգնել իրեն «Մի կաթիլ մեղր» հաղորդման շրջանակում, քանի որ այն փակվում էր: Անվճար հիմունքներով գնացի օգնելու: Որոշ ժամանակ անց Մենչի առաջարկով սկսեցի մասնակցել «Yere 1» նախագծի սցենարական աշխատանքներին: Հետո նույն նախագծի շրջանակում Մակիչի դերով հայտնվեցի էկրանին։
-Այսօր երիտասարդների մեծ մասը երազում է հայտնի դառնալ: Դուք երազե՞լ եք այդ մասին։
-Երազանքներ ունեցել եմ, բայց շանսը շատ քիչ էր, ամեն ինչ ավելի բարդ էր: Ես չունեի ծանոթ, ով կարող էր ինձ օգնել: Փորձել եմ մի քանի անգամ դիմել ինչ-որ տեղեր, ասել են` կզանգահարեն, բայց չեն զանգահարել: Բայց կյանքը ինձ բերեց հեռուստաընկերություն: Ես երկու տարվա ընթացքում Էջմիածնից հասա Լոս Անջելեսի բեմ, բայց այդ ամենը նաև իմ աշխատասիրության արդյունքն էր: Վերջին տասը տարվա ընթացքում ունեցածս ամենամեծ ձեռքբերումը, երևի, հայտնի դառնալն է: Հիմա, երբ փոքրիկ երեխաներն իմ բարդ ազգանունը ճիշտ են արտաբերում, զգում եմ, որ ինչ-որ կետի հասել եմ: Աստղային հիվանդություն երբեք չեմ ունեցել, ես նույն մարդն եմ, չեմ փոխվել: Եղել են պահեր, երբ ինձ լավ եմ զգացել, որ սիրված ու հարգված եմ շատերի կողմից, բայց դրանից չեմ փոխվել:
-Իսկ ո՞րն է եղել Ձեր ամենամեծ կորուստը:
-Հորս կորուստը։ Հիմա հաղթահարել եմ: Միշտ փորձում եմ լուծումներ գտնել դժվարությունների դեպքում, չապրել դրանցով: Չգիտեմ` ինչքանով է ստացվում, բայց փորձում եմ:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ
