Նրան, ինչ այսօր տեղի է ունենում երկրում (կորոնավիրուսով վարակվածների թիվն անցավ 8000-ից. մեկ օրում՝ 442 դեպք. կա 15 մահ), աղետից բացի, այլ ձևակերպում տալ չի կարելի, քանի որ իշխանությունների հանցավոր անգործությունը պետությունը կանգնեցրել է կրախի առաջ, երբ ամենուր ստեղծվածի համար քաղաքական ղեկավարությունը փնտրում է մեղավոր։
Հայաստանում համաճարակն առնվազն 5 ամսից ավելի տևողությամբ գտնվում է հետևողական զարգացման փուլում, իսկ ձեռնարկված գործողությունները համաճարակաբանական տեսակետից խնդրահարույց էին։ Ակնհայտ է, որ մինչ օրս ընտրված գործելաոճով վարակի զարգացման ու հիվանդության տարածվածության իրական մասշտաբների պայմաններում թեստավորումն այլևս չունի իր նշանակությունն ու արդյունքը: Փաստն այն է, որ կառավարությունը ո՛չ կարողացել էր կանխատեսել կորոնավիրուսային համաճարակի մոտալուտ վտանգը, ոչ էլ ըստ պատշաճի պատրաստվել։
Ըստ էության, համաճարակային այս ամբողջ ընթացքում Նիկոլնն ունեցել է ընդամենը երկու մտահոգություն՝ բարձր պահել վարկանիշն ու չեզոքացնել բոլոր հնարավոր հակառակորդներին։ Այսինքն՝ պետությունը կառավարելու և ռեֆորմներ իրականացնելու փոխարեն Նիկոլը մտածել է միայն սեփական իշխանության կյանքը երկարացնելու հնարավոր բոլոր տարբերակների մասին:
Հ.Գ. Պետք է արձանագրեմ, որ ազգային շահերով առաջնորդվող յուրաքանչյուր կառավարություն և իշխանություն, ում համար կարևոր է սեփական ժողովուրդը, ում համար պետության ապագա ճակատագիրը մտահոգիչ է, պետք է նույնիսկ իր ինքնաոչնչացման գնով պաշտպաներ ազգաբնակչությանը: