Աղջիկը 17 տարեկան է, ծնողներին խոստովանել է, որ հղի է․․․Մայրը բռերով վալոկորդին է խմում, հայրը արցունքները աչքերին անդադար լցնում է բաժակը․․․ Բոլորը սպասում են երեխայի հորը։
Եվ վերջապես տան բակում կանգնում է շքեղ, նոր կարմիր ֆերարի, իջնում է կոկիկ տեսքով երիտասարդ՝ Կարդենի կոստյումով և կարմիր գետաձիուց կոշիկներով։
Ներս է մտնում և սկսում խոսքը՝ ընթացքում էլ հանգստացնելով աղջկա ծնողներին․
—Մի խոսքով, իրավիճակը հետևյալն է․ ես շատ հայտնի և հարուստ մարդ եմ։ ՈՒնեմ կին ու երեխաներ, նրանց լքել չեմ կարող, բայց ձեր աղջկան էլ այսպես չեմ թողնի։ Դրա համար էլ առաջարկում եմ․
Եթե ձեր աղջիկը ունենում է տղա, ժառանգում է իմ երկու գործարանները, 20 000 000 դոլար, կրթություն Հարվարդի համալսարանում, իսկ ձեր աղջիկն էլ ցմահ ստանում է տարեկան 2 000 000 դոլար։
Եթե աղջիկ է ծնվում, ժառանգում է իմ մի գործարանը, 10 000 000 դոլար, Օքսֆորդում կրթություն, ձեր աղջիկն էլ տարեկան 1 000 000 դոլար։ Իսկ եթե հանկարծ կորցնի երեխային․․․
Վեր է կենում աղջկա հայրը, բաժակը դնում սեղանին, մոտենում երիտասարդին, ձեռքը դնում ուսին և ասում․
-Էտ դեպքում աղջիկս նորից կհղիանա։
