Որպես եզրափակիչ խոսք
Ես բացարձակապես դեմ չեմ այն մարդկանց մոտեցմանը, ովքեր համաձայն չեն ներկայիս իշխանության կառավարման ինչ-որ քայլերի հետ:
Ես բացարձակապես դեմ չեմ այն մարդկանց, ովքեր ինչ-ինչ պատճառներով կանգնած են նախկին իշխանության կողքին:
Ես բացարձակապես դեմ չեմ այն մարդկանց, ում երկրի բարգավաճման պատկերացումները չեն համընկնում ներկայիս կառավարության պատկերացումների հետ:
Ես բացարձակապես չեմ ձգտում իմ կարծիքը և պատկերացումները փաթաթել մեկի վզին:
Ես բացարձակապես դեմ չեմ այն մարդկանց, ովքեր ինձ հետ համաձայն չեն:
Ես բացարձակապես չեմ հայհոյում այդ մարդկանց:
Ավելին ասեմ՝ ես ունեմ էդպիսի պատկերացումների տեր ընկերներ: Եվ ես առողջ և հարգանքով եմ մոտենում ցանկացած ԱՅԼ ԿԱՐԾԻՔի , եթե դա հայ ազգի կյանքի համար կործանարար չէ: Ես շատ ադեկվատ եմ վերաբերվում, որ կլինեն մարդիկ, ովքեր իսկապես կարծում են, որ իրենց պատկերացումներն ավելի ճիշտ են, քան ինչ հիմա տեղի է ունենում:
ԵՍ ՄԻԱՅՆ ԴԵՄ ԵՄ ԱՅՆ ՄԱՐԴԿԱՆՑ, ՈՎՔԵՐ ԴԵՄ ԵՆ ԺՈՂՈՎՐԴԻ ՑԱՆԿՈւԹՅԱՆԸ Եվ ՈւԶՈւՄ ԵՆ ԻՐԱԴԱՐՁՈւԹՅՈւՆՆԵՐԸ ԶԱՐԳԱՑՆԵԼ Ի ՀԱԿԱՌԱԿ ԺՈՂՈՎՐԴԻ ԿԱՄՔԻ ԿԱՄ Ի ՎՆԱՍ ԺՈՂՈՎՐԴԻ:
ԷՍՏԵՂ ՀԱՐՑԸ ՆԵՐԿԱՅԻՍ ԿԱՄ ՆԱԽԿԻՆ ԻՇԽԱՆՈւԹՅԱՆ ՄԵՋ Չէ, ԷՍՏԵՂ ՀԱՐՑԸ ԺՈՂՈՎՈւՐԴՆ է, ԵԿՈՂ ՍԵՐՈւՆԴՆ Է Ու ԵՐԿԻՐՆ Է:
Եվ չեմ կարողանում հասկանալ, իսկապես դժվար է գիտակցել, դուրս գալը մի ամբողջ ժողովրդի դեմ հանաք-մասխարա չէ:)
Այսքանը...