Վաղուց  ի  վեր  քաղաքակրթության  դարաշրջանում  ենք, բայց  դեռեւս  հեթանոսական  շրջանի  ծիսակատարությունները  տեղափոխում  ենք  փողոց,  ու  հեռուստատեսությամբ  նախնական  անոնսով  էլ  անուղղակիորեն  ,,խրախուսում,,  անչափահաս  ,,ավարառուներին,,:,,Այսօր  միմյանց  վրա  ջուր  են  լցնում,,-անմեղ  տոնով  ամեն  տարի  հայտարարում  են  հայաստանյան  հեռուստաալիքները,  ու  դրանից  հետո  սկսվում  է,,մեկնարկը,,: Մայթերի  երկայնքով  շարվում  են  ջրով  շշերը  ձեռքներին, կիսավարտիք  հագած  մանուկներն  ու  սկսում  ջուր  լցնել  երիտասարդ  կանանց  ու  աղջիկների  վրա / թեպետ,  այսօրվա  ժամանակակից  հագուկապի  պայմաններում  միգուցե  դժվար  է  կողմնորոշվել, թե  ով  է  տարեց,  ով ՝ երիտասարդ: Ամեն  դեպքում ՝,,թիրախը,,  լինում  են  իգական  սեռի  ներկայացուցիչները: Զարմանում  եմ, , մի՞թե  այդ  երեխաների  ծնողները  նրանց  չեն  խրատում, որ  չի  կարելի  անծանոթ  կանանց  ու  աղջիկների  վրա  ջուր  լցնել, դա  խուլիգանություն  է,  խաղում  ե՞ք, ձեզ  համար  բակում  խաղացեք: Լավ, տանը  միգուցե  դաստիարակություն  չեն  ստանում, բա  դպրո՞ցը... Արդյունքում ՝ այդ  օրը  ոմանց  տոնական  հագուկապն  ու  սանրվածքն  է  փչանում, ոմանք  էլ  նախընտրում  են    հետաձգել  իրենց  պլաններն  ու  այդ  օրը  տնից  դուրս  չգալ: Ոմանք  էլ  որոշում  են  ,,երկաթը  տաք-տաք  ծեծել,,  ու  տեղն  ու  տեղը  ,,դատաստան,, են  տեսնում  անչափահաս  ,,ավարառուների,, հետ ՝ պատժի  տարբեր  միջոցներով:  Միգուցե  նա,  ում  վրա  անխոհեմաբար  ջուր  են  ցանում,  արյան  ճնշման  տատանումներ  ունի,  ու  սառը  ջրի  ցնցուղը  հակացուցված  է: Մի  կողմից  էլ  անհասկանալի  է. եթե  մենք ՝ հայերս,  քրիստոնյա  ենք, ինչու՞  ենք  ետ  նայում  դեպի  հեթանոսություն  ու  նախնադարի  բարքերը  տեղափոխում  ժամանակակից  աշխարհ: Սա ՝ ոչ  միայն  Վարդավառի  պարագայում, այլեւ ՝ Տրնդեզի ՝ խարույկի  վրա  թռչելու: Բա  որ  հանկարծ  հարավ-աֆրիկյան  երկրներից  մեկի ներկայացուցիչն  էլ  իր  նախնիների  սովորույթը  որոշի  մեր  երկրում  կիրառել  ու  խարույկի  վրա  մարդ  խորովի  կամ ՝ հում-հում  ուտի:Եթե  ցանկանում  են  պահպանել  ավանդույթները ՝ որպես  հիշողություն, տեղին  կլինի, եթե  դրանք  իրենց  արտացոլումը  գտնեն արվեստում, գրականության  մեջ, թատերականացված  հանդեսների  տեսքով, եւ  ոչ  թե, ,,մեղմ  ասած,,՝ ինչ-որ  մի  ավարառու  վայրենի ճիչ-գոռոցով  ամեն  տարի  հարձակվի  մարդկանց  վրա ՝ներսում  կուտակված  եռանդը  պարպելով:  Ամեն  տարի  մամուլում,  հեռուստատեսությամբ, ասուլիսներով ՝ առաջադեմ  մտավորականները  քննադատում  են  այդ  բարբարոսությունը, բայց ՝ ոչ  մի  օգուտ: ... Այս  տարի, վանաձորյան  փողոցներում  իրականացվող  Վարդավառին  բնորոշ  երեւույթներն  այսպես  բնորոշեց  վանաձորցիներից  մեկը .,, Ոնց  որ  Սումգայիթի  ջարդերի  ժամանակ  թուրքերը  հայերին  հետապնդել  են,  այ  ըտենց  ընկնում  էին  փախչող  աղջիկների  ետեւից,,: Ի՞նչ  պաակաս  բռնություն  է,  երբ  մարդու  վրա  հակառակ  իր  կամքի  ջուր  են  լցնում: 

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել