Ժամանակակից աշխարոհում շատ ազգեր հրաժարվել են իրենց ազգային հագուստներից: Ճապոնացիները կամ էլ շատլանդացիները կարող են իրենց ազգային հագուստը կրել որոշակի տոների ընթացքում, սակայն, իհարկե, ամենօրյա կյանում երբեք դա չեն հագնի: Չէ՞ որ առօրյա կյանքում անհնար կլինի դրանցով ապրել:
Երևի այդպիսին է միայն Հնդկաստանը, որը կարողացել է պահպանել ազգային մշակույթը:
Հնկուհիների մեծամասնությունը դեռևս կրում են սարի: Երկար կտորը, որը փաթաթում են մարմնին, կարող է մեզ թվալ անհարմար, հնդկուհիների համար այդպես չէ: Նրանք այդ հագուստի մեջ իրենց շատ հարմար են զգում: Բացի դա, սարին բավականին էժան է, և, նաև այն, որ որքան էլ կինը գիրանա, միևնույն է, սարին կլինի նրա հագով: Դա էլ նշանակում է, որ պահարանը թարմացնել պահարանը: 
Բայց, հենց Հդնկաստանում սարինկ համարվում է ամենավտանգավոր հագուստը: Դժբախտ պատահարների մի մասը, արանք տեղւ են ունենում կանանց հետ, հենց սարիի պատճառով է: Պատճառը այն է, որ տնային գործերը անում են սարին հագած: Նրանք ուտեստ են պատրաստում, շատ մոտ կանգնելով կրակին: Այդ պահին չեն էլ զգում, թե ինչպես են այրվում: Տաք ճերմաստիճանից սարին միանգամից այրվում է, իսկ կինը միայնակ այդքան արագ չի կարող հանել հագուստը: Շատ հաճախ դա դառնում է մահվան պատճառ:
