Երկու օր է՝ իշխող քաղաքական ուժի պատգամավորները նեղսրտում են, թե ինչու ՍԴ նախագահ Հրայր Թովմասյանն իր հայտարարության մեջ առանձնացրեց ԲՀԿ-ին:
Վերհիշելով անցածը, վերլուծելով իրավիճակն ամենասկզբից (քաղաքական մեղադրանքներ, սանիկներ, դատարանների շրջափակում, վնգստալ և այլն)՝ նկատեցի, որ ԲՀԿ-ին հատուկ նշելն ունի չափազանց պարզ պատճառ:
ԱԺ-ում ունենք 3 քաղաքական ուժ: «Իմ քայլ»-ի շարժառիթը՝ ՍԴ նախագահին հեռացնելու, սոսկ քաղաքական ամբիցիա է: «Լուսավորն» առնվազն խախտեց օբյեկտիվության սահմանը, քանի որ հենց սկզբից հայտարարեց, որ կողմ է քվեարկելու, մինչդեռ օբյեկտիվ կլինեին, եթե սպասեին երկրորդ կողմին և գոնե հայտարարեին, որ դիրքորոշում կհայտնեն այն ժամանակ, երբ Հրայր Թովմասյանին հարցեր կտան ԱԺ նիստում ու կստանան պատասխաններ:
Փաստորեն, միակ խմբակցությունը, որին կարող էր դիմել Հրայր Թովմասյանը, մնացել էր ԲՀԿ-ն:
Զարմանում եմ, որ զարմացել կամ նեղսրտել եք:
