Ծովափնյա կամ էլ լողափի հանգստի համար հատուկ դրեսս կոդ գոյություն ունի, որn արդեն 100 տարի է` չի փոխվում:
Եկեք տեսնենք, թե ինչպես են տարիների ընթացքում փոխվել դրանք։
1800-ականներ
Երկաթուղու ի հայտ գալով, երբ մարդիկ ծով գնալու հնարավորություն ունեցան, առաջ եկան նաև լողազգեստները: Կանացի առաջին լողազգեստները շրջազգեստի տեսքով էին, որոնք ծածկում էին ամեն ինչ:
Լողալու մասին խոսք չէր կարող լինել, քանի որ եթե անգամ կանայք ջուր էին մտնում, ապա՝ մինչև ծնկները:
1900-ականների լողազգեստներ
Այս ժամանակահատվածում լողազգեստներին լրացնելու եկան աքսեսուարները՝ հողաթափեր, լայնեզր գլխարկներ ու պայուսակներ:
Ծովային լողազգեստները ճանաչում գտան 1900-ականներին, և դրանք իրենց հատուկ դիզայնը ունեին: Դրանց բնորոշ էին սև ու սպիտակ գծերը, որոնք ունեին օձիքներ: Լողազգեստներին լրացնում էին սև ու սպիտակ զուգագուլպաները և կաշվե, սև հողաթափերը:
Քանի որ այդ ժամանակ համեստությունը դեռ կարևոր դեր էր խաղում, կանայք թաքցնում էին իրենց լողազգեստները թեթև, թափանցիկ կտորներով: Երբեմն այդ կտորները մետաքսից էին, և դրանք բավականին երկար էին: Լողավազան մտնելիս նրանք հանում էին այն:
1910-ականներին լողազգեստներն ավելի կարճ ու բաց դարձան
Արդեն 60-ականներին լողազգեստներն ավելի նեղ էին: 1960-ականներին այս տեսակի լողազգեստները սկսեցին մեծ տարածում ստանալ: Դրանք կարվում էին լայկրա կամ էլ նեյլոն կոչվող կտորներից, որոնք էլ լողազգեստները դարձնում էին ավելի կիպ ու ընդգծում էին մարմինը:
2000-ականներին մի քանի ոճ սկսեցին խառնել իրար: Այդ ժամանակ առաջ եկան տանկինի կոչվող լողազգեստները: Տանկինիներն ավելի համեստ ու փակ էին:
2019-ին հիմնականում նորաձև են դիզայներական լողազգեստները, որոնք լողալու համար նախատեսված չեն:
