Գեղեցիկ առակ այն մասին, թե ինչպես է մեզ շրջապատող աշխարհը կախված մեր ընկալումներից։

— Ես երբեք չեմ եղել այստեղ։ Ասա, ծերուկ, ինչպիսի՞ մարդիկ են ապրում այս քաղաքում։

Ծերունին հարցին հարցով պատասխանեց.

— Իսկ ինչպիսին էին մարդիկ այն քաղաքում, որտեղից դու դուրս ես եկել։

— Դրանք եսասեր ու չար մարդիկ էին։ Ի դեպ, հենց այդ պատճառով ես ուրախությամբ դուրս եկա այնտեղից։

— Այստեղ դուք հենց այդպիսի մարդկանց կհանդիպես,– պատասխանեց ծերուկը։

Քիչ աց մի ուրիշ մարդ մոտեցավ ծերունուն և նույն հարցը տվեց.

— Ես հենց նոր եմ եկել, ասա հայր իմ, ինչպիսի՞ մարդիկ են ապրում այս քաղաքում։

Ծերունին նույն պատասխանը տվեց.

— Ասա որդիս,իսկ ինչպիսին էին այն քաղաքի մարդիկ, որտեղ դու ապրում էիր։

— Օ, դրանք բարի, հյուրասեր և պարկեշտ մարդիկ էին։ Ես այնտեղ շատ ընկերներ եմ թողել և ինձ շատ դժվար էր նրանցից բաժանվելը։

Դու այստեղ էլ հենց այդպիսի մարդկանց կգտնես,– պատասխանեց ծերուկը։

Այս ողջ խոսակցության ընթացքում նրանց մի քաղաքացի էր հետևում։ Նա մոտեցավ ծերուկին ու հարցրեց.

— Ինչու՞ դու մեկին ասացիր, որ այստեղ սրիկաներ են ապրում, իսկ մյուսին՝ որ լավ մարդիկ են։

— Լավ ու վատ մարդիկ ամենուր են, – պատասխանեց նրան ծերունին։ Պարզապես մենք կարողանում ենք գտնել միայն այն, ինչ կարողանում ենք փնտրել…

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել