«22 տարեկանում ես սկսեցի համատեղ ապրել քաղաքացիական ամուսնուս հետ։ Նա մեծ էր ինձնից 6 տարով։ Ամեն ինչ շատ հարթ էր ընթանում, մենք իրար շատ էինք սիրում։ 23 տարեկանում ես հղիացա, սակայն 8 ամիս անց պարզեցի, որ ամուսինս ինձնից 5 տարով փոքր սիրուհի ունի։
Ես նրա հեռախոսի մեջ հաղորդագրություն գտա՝ «Սիրելիս, այսօր քեզ սպասե՞մ»։
Ամուսինս միշտ գործուղումների մեջ էր։ Ես ոչինչ այդպես էլ նրան չասացի, ոչ ոքի չբողոքեցի, շարունակեցի ապրել բնականոն հունով։
Ծննդաբերությունից հետո, երբ ես հիվանդանոցում էի, նա իր սիրուհուն մեր տուն էր բերել։ Երեխաս շատ անհանգիստ էր, ամբողջ գիշեր լաց էր լինում։ Նա շատ էր բարկանում, քանի որ չէր կարողանում քնել։ Հենց այդպես պատճառաբանելով՝ նա գնաց գիշերելու ընկերոջ տանը։
Ես ծննդաբերությունից հետո գիրացել էի 11 կգ։ Նա միշտ ինձ ասում էր, որ ես տգեղ եմ, գեր եմ, իր ընկերների կանայք գեղեցիկ են, իսկ ես՝ ոչ։
Նա սկսեց ձեռք բարձրացնել ինձ վրա առանց պատճառի։ Բարկանում էր, երբ երեխան սկսում էր լացել և մեզ դուրս էր շպրտում տնից։ Ես գնալու տեղ չունեի և խնդրում էի, որ ինձ տուն թողնի։
6 ամիս անց նա տուն եկավ սիրուհու հետ և ասաց, որ ես 30 րոպե ունեմ տունն ազատելու համար։
Ես մնացել էի դրսում, ոչինչ չունեի, միայն երեխաս էր։ Ես գրավատուն հանձնեցի ինձ մոտ եղած ոսկիները և ստացա 8000 ռուբլի։ Ես մի փոքրիկ սենյակ վարձեցի մի տատիկի մոտ։
Միանգամից 4 տեղում էի աշխատում, որ կարողանամ պահել երեխայիս։
Ես մի հարուստ կնոջ մոտ տեղավորվեցի աշխատանքի, նա ինձ խղճաց և առաջարկեց իր քարտուղարուհին լինել։
Նա ինձ շատ օգնեց, կանխավճար տվեց։ Կյանքս սկսեց կարգավորվել։
Տարիներ անց իմ պաշտոնը բարձրացրին։ Ես արդեն կարողանում էի ամեն ինչով ապահովել երեխայիս, մեքենա ունեի, լավ աշխատանք, նոր բնակարան։ Մենք ամեն ամառ գնում էինք հանգստանալու։
Ես որոշել էի ամառանոց գնել։ Հայտարարությամբ գնացի և տեսա, որ ամառանոցը վաճառողները նախկին «ամուսինս» և իր սիրուհին են։ Նրանք պարտքեր ունեին և շտապ գումարի կարիք էին զգում։ Ես մոտեցա նախկին ամուսնուս, թքեցի դեմքին և ուղղակի հեռացա։ Նա ոչինչ չկարողացավ ասել»։
Այս պատմությունը ևս մեկ անգամ ապացուցում է, որ կյանքում վհատվել չի կարելի։ Երբեք մի՛ հանձնվեք և թույլ մի՛ տվեք Ձեզ նվաստացնել։
