«Հիմարի ականջներին բան մի ասա, որովհետև նա կանարգէ քո խոսքերի իմաստությունը»:
«Կործանումից առաջ հպարտանում է մարդու սիրտը, իսկ փառքից առաջ գնում է խոհեմությունը»:
«Անունը ավելի ընտիր է շատ հարստությունից. արծաթից ու ոսկուց շնորհքն է լավ»:
«Մի ուտիր չարաչք մարդու հացը և նրա կերակուրներից մի ցանկանար: Որովհետև ինչպես որ իր սրտում հաշիվներ անողն է, այնպես էլ նաա քեզ կասի՝ կեր, խմիր, բայց սիրտը քեզ հետ չի:
Այն պատառը, որ կերել ես, կփսխես. և դու կորցրել ես այն անուշ խոսքերդ»:
«Իմաստությունը հասկացողի առաջին է, բայց հիմարի աչքերի համար՝ աշխարհի ծայրում»:
«Ինչ որ է մի ոսկի օղակը խոզի քթին, այն է մի գեղեցիկ կին, որ խոհեմություն չունի»:
«Ոտքդ սակավ հաճախե ընկերիդ տունը, միգուցե քեզանից կշտանա և զզվէ քեզանից»:
«Պաղ ջուր է սրտի համար բարի լուրը հեռու երկրից»:
«Իր տունը տանջողը քամի կժառանգե, և հիմարը կծառայե իմաստուն սիրտ ունեցողին»:
«Հիմարի բերանը կործանում է իր համար և շրթունքները՝ որոգայթ իր անձի համար»:
«Ով որ զսպե իր բերանն ու լեզուն, իր հոգին նեղությունից կպահե»:
«Կա ոսկի և շատ գոհարեղեն, բայց պատվական գործիք են գիտուն շրթունքները»:
«Քաղցր է մարդու համար ստության հացը, բայց հետո բերանը լցվում է խիճով»:
«Անզգամ մարդը պնդացնում է իր երեսը, բայց նա որ ուղիղ է, քննում է իր ճանապարհը»:
«Մի ընկերանա բարկության տեր մարդու հետ և բորբոքվող մարդու հետ մի գնար»:
«Ճշմարտություն շահիր և մի ծախիր. նաև իմաստություն, խրատ և հանճար»:
«Լսիր քո ծնող հորը և մի անարգիր քո մորը, երբոր ծեր է»:
«Արդարի հայրը անշուշտ պիտի ցնծա, իմաստուն ծնողը նրանով պիտի ուրախանա»:
«Թող որ ուրախանան հայրդ ու մայրդ, և ցնծա ծնողը քո»:
«Մի աշխատիր հարստանալու. քո այդ հասկացողությունիցը դադարիր: Մի՞թե աչքդ պիտի դնես այն բանին, որ ոչինչ է, որ իրան համար անշուշտ թևեր կշինե, արծիվի պես երկինքը կթռչի»:
«Տերից է մարդու քայլերի հաջողությունը, ուրեմն մարդն ինչ է հասկանում իր ճանապարհը»:
«Երիտասարդների զարդը իրենց ուժն է, և ծերերի փառքը՝ ալևորությունը»:
«Տիրոջը զզվելի են ամեն գոռոզամիտներ, անշուշտ որ նրանք անմեղ չեն համարվելու»:
«Լավության փոխարեն ով որ չարություն հատուցանե, նրա տանիցը չարիքը չի հեռանա»:
«Աղքատին ծաղր անողը նորա Արարչին է անարգում, ձախորդության վրա ուրախացողը անպատիժ չի մնա»:
«Երկայնամիտը զորավորից լավ է, և իր ոգին զսպողը՝ քաղաք առնողից»:
«Իր խոսքը զսպողը գիտություն գիտե, և ծանրաբարո մարդը խոհեմ է»:
«Ծաղրող է գինին, խռովարար ցքին(օղին). և ամեն ով որ դրանցով մոլորվի՝ իմաստուն չի լինի»:
«Կան որ իրենց հարուստ են ձևացնում, բայց ոչինչ չունեն...»:
«Երանի այն մարդուն, որ իմաստություն է գտել, և այն մարդուն, որ հանճար է ստանում»:
«Որովհետև նրա շահը լավ է արծաթի շահից, և նրա արդյունքը՝ մաքուր ոսկիից»:
«Երեք բան կա, որ ինձ համար զարմանալի են, և չորսը, որոնց չեմ հասկանում.
Արծվի ճանապարհը երկնքի երեսին, օձի ճանապարհը ապառաժի վրա, ծովի մեջ նավի ճանապարհը և մարդիս ճանապարհը աղջկա մոտ:
Այնպես է շնացող կնոջ ճանապարհը. ուտում է և բերանը սրբում և ասում. «Չար բան չեմ արել»:
Երեք բանի տակին դողում է երկիրը, և չորս բան կա՝ նա չի կարող տանել.
Ծառան երբոր թագավոր է, և հիմարը երբոր հացով կշտանա:
Ատելի կինը՝ երբոր ամուսնանա, և աղախինը՝ երբոր իր տիկնոջը ժառանգ դառնա»:
Հ.Գ. «Առակաց գրքից»... Սողոմոն Իմաստուն ...կամ՝ Իմաստու՜ն Սողոմոն...)))
Շնորհավորում եմ շրջանավարտ բարեկամիս...
Կարծում եմ՝ կհավանես և կգնահատես նվերս Իմաստուն ...)))
Դե, իհարկե «Երգեր են երգում լսողի համար... և ցույց են տալիս տեսնողին))))»
