Պատմի՛ր, մուսա, այն բազմափորձ քաջի մասին, որ սրբազան
Իլիոն քաղաքը կործանեց և թափառեց ապա երկար
Շատ քաղաքներ, տեսավ մարդկանց վարքն ու բարքը, փորձեց նրանց:
Նա ծովերում բյուրաբազում աղետ ու վիշտ հոգով կրեց,
Ճգնեց փրկել կյանքն իր, հոգալ վերադարձը ընկերների,
Բայց չփրկեց ընկերներին, թեպետ փափագն այդ միշտ ուներ.
Քանզի նրանք իրենք իրենց մատնեցին ժանտ կործանումի,
Երբ լափեցին անմտաբար եզներն Արև-Հիպերոնի.
Ուստի նրանց վերադարձը անբիծ Հելիոսը խափանեց:
Հոմերոս, Ոդիսական
***************
Ի դեպ, հետաքրքիր է, որ աշխարհը Հունաստան ասելով միանգամից պատկերացնում է տունիկաներ, հեթանոսական աստվածներ և դրանց հետ կապված տարբեր երևույթներ, մինչդեռ իրենք՝ հույները, իրենց չեն ասոցացնում էդ ամենի հետ:
Բնականաբար, հպարտանում են ունեցածով, հաճախ պարծենում են մյուս ազգերին ստորադասելու աստիճան, պահպանում են, տուրիզմ են զարգացնում ու գումար աշխատում դրա վրա, սակայն քրիստոնեությունն էնքան խորն է մտած առօրյա, կենցաղ, գիտակցություն, էնքան իրենք սերտաճած են քրիստոնեության հետ, որ հեթանոս Հին Հունաստանը կարծես թե մնացել է միայն զբոսաշրջիկների համար ստեղծված հուշանվերների ինդուստրիայի տեսքով:
