Վարդան Ղուկասյանի (Գյումրիի Վարդանիկ) օրինակը կրկին անգամ ապացուցում է, որ այն մարդիկ, ովքեր ամեն տեղ հայտարարում են, որ իրենք քրիստոնյա են ու իրենց աղոթքը կամ ծոմը ներկայացնում են որպես առավելություն կամ մեծ զոհողություն, նրանք վերջում ամենաստոր մարդիկ են պարզվում, ովքեր, Աստծո անվան ետևում թաքնվելով, չարիքներ են գործում: Պատահական չէ, որ Աստվածաշունչը զգուշացնում է հեռու մնալ այդպիսի մարդկանցից, քանի որ իրական հավատացյալները երբևէ իրենց աղոթքը կամ ծոմը ուրիշի նկատմամբ առավելություն չեն ներկայացնի: Նույնը վերաբերում է նաև «բարեգործներին», որ այն բարեգործը, ով ի ցույց է դնում իր բարեգործությունը, նա չի կարող ազնիվ մարդ լինել...

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել