Լողափ գնացեք մուշտակով և առանց հանվելու նետվեք ջուրը։ Շատերը կմտածեն, որ դուք ջրարջ եք կամ ծովացուլ ու հիացած, զարմացած, բարի ու չար նախանձով առլեցուն կնայեն ձեզ։ Կարող եք նաև էպիլյացիա չանել. այդպես ավելի բնական, աղվամազոտ, խորհրդավոր ու սեքսուալ կերևաք։ Գժական, վայրենի բնազդներով և անակնկալներով։
Հա՛, էլ ի՞նչ լողափ առանց ընթերցանության։ Հանրային գրադարանը ղալաթ է արել... Եվ ուրեմն՝ ձեզ հետ վերցրեք Համուրաբիի Օրենսգրքի մի քանի կավե սալիկներ: Նախ կլցնեք դարերի դատարկությունն ու առանց փռշտալու, մեկ շնչով՝ արևահարմանը զուգընթաց կուսումնասիրեք Օրենսգիրքը: Բայց կկարդաք խորիմաստ դեմքով, հետո կնդունեք Օգյուստ Ռոդենի «Մտածողը» քանդակի կերպարը և գոնե քառորդ ժամ կմնաք այդ դիրքով։ Պատկերացրեք՝ ինչ հրաշալի նկարներ կլինեն։ Սուպեր ՕՐԻԳԻՆԱ՜Լ ՈՒ ԳԺԱԿԱ՜Ն։
Կավե սալիկները կարող եք օգտագործել նաև որպես մարզվելու լավագույն միջոց։ Կրկնակի սուպեր։
Եթե շատ փող ունեք, ծով չեք ուզում գնալ, ապա նույնը կարող եք, իհարկե, կրկնել Հայաստանում, Երևանում՝ Հրազդանի աղավաղված կիրճի անճաշակ օբյեկտների, կիրճի վրա կախված տարաբնույթ, տարաոճ կամ ավելի շուտ՝ անոճ, տարօրինակ կառույցների կամ չորացած խոտերի ֆոնին։
Դուք կառանձնանաք ձեր օրիգինալ ոճով կամ ծայրահեղ դեպքում կձուլվեք, կտարալուծվեք Հրազդանի կիրճի անճաշակությանը։ Բայց մոթելներից հեռու դա օրիգինալ չէ, շատ սովորական ու պարզունակ է։
Դե լա՛վ, մի կախեք մռութներդ։ Ժպտացեք և լաաաաավ մնացեք։ Ի վերջո, հիշեք, որ դուք գնում եք լողանալու և ոչ թե օրիգինալ երևալու։ Թուլացեք ու հաճույքով լողացեք և հանգստացեք։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել