Ես ստրիպ կլուբների սիրահար չեմ ու կյանքիս մեջ մի անգամ ԱՄՆ-ում եմ այդպիսի հաստատություն այցելել, մի անգամ էլ՝ Հայաստանում, բայց լուրջ՝ ես նենց եմ ուրախանում, որ Հայաստանի շրջաններում այդպիսի տեղեր են բացվում, որ շրջանների ապրողները ոչ թե պետք է ամեն օր քարից հաց քամեն, այլ երբեմն էլ հնարավորություն ունենան այլ «հաճույքներ ստանալու»: Նենց որ, ինչքան մեր շրջաններում մարդիկ առօրյա հոգսերից հեռանան, էնքան կնշանակի, որ կյանքը վերադառնում է նաև մեր շրջաններ...
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/arakel.semirjyan/posts/1521186157920829
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
