Հնում մարդիկ չափազանց միամիտ էին: Նրանք մտածում էի, որ կայծակները լինում են, երբ աստվածները ջղայնանում են, որ փոթորիկները վերմարդկային էակների ցասման պատճառով են... Շատերը հավատում էին նաև հնդիկ յոգերի անհավանական ու անսահման ունակություններին: Իհարկե, ես դեմ չեմ, որ որոշ յոգեր կարողանում են հաղթահարել երկրի ձգողականության ուժը և թռչել, բայց դրանց մեծամասնությունը պարզապես շառլատաններ են: Այսօր եկել է նրանց դիմակը պատռելու ժամանակը: Ահա թե ինչպես էին նրանք մնում օդում:
Սա ոչ թե հրաշագործություն, կամ կախարդանք է, այլ պարզապես հնարք, որը իրականացնողներին հաճախ կարելի է հանդիպել Հնդկաստանի փողոցներում:
Խալու տակ սովորորաբար թաքնված է լինում բավական ծանր հարթակ, որին միանում է երկաթե կառուցվածքը, ապա աթոռը, որի վրա նստում է մեր յոգը: Այս ամեն ինչը խնամքով թաքցվում է լայն ու երկար թևքերով հագուստի մեջ: Ձեռնափայտը, որը միշտ կտեսնեք այս հնդիկների ձեռքին, կապում է աթոռը հարթակի հետ:
