Մարդ ո՞նց կարա ասի՝ ես առաքելական եմ, ու հելնի Ծոմակի համար դոշ տա:
Մարդ ո՞նց կարա ասի, որ Վազգեն Մանուկյանը հաղթել ա, բայց չորս տարի առաջ գնա ու կեղծարարի ձեռը տնկի:
Մարդ ո՞նց կարա գնա Նիկոլի դեմ Նիկոլին ինադու թեկնածություն դնի, էսօր Նիկոլին կանչի ու հիմա էլ սրա ձեռը տնկի:
Մարդ ո՞նց կարա Վարդան Խաչատրյանին քֆուրով լարի «Ժառանգությունից», հետո էլի լպստվի հետը:
Մարդ ո՞նց կարա հայ ազգի համար վիզ դնի, եթե իրա հալալ հերը հայերին քոչվոր ա ասում:
Մարդ ո՞նց կարա պահանջի Արցախի անկախությունը, եթե Արցախը վաղուց Հայաստանի անբաժան մասն ա:
Հ.Գ. Շատ լավ հիշում եմ՝ ոնց էր Րաֆֆին հայ-թուրքականի վախտ թռել-պախկվել Քարվաճառում ու հալալ ա դաշնակներին, որ գտան ու բերեցին Երևան:
Ինձ մի ստիպեք Րաֆֆի սիրել, ինձ մի ստիպեք Սերժ սիրել, ինձ մի ստիպեք որևէ մեկին սիրել:
Ընտրել եք՝ լավ եք արել, բայց ձեր երեսունքանի տոկոսը վզիս մի փաթաթեք:
Հ.Հ.Գ. Հա, ու լյուբոյ ստեղ մտած վիրավորողը, ավտոմատ բլոկ ա գնալու:
Ու էդ լևոնական դիշովի տրյուկները` ով մեր հետ չի, տականք ա (սերժական ա, քոչարյանական ա և այլն), մի կրկնեք, անցած էտապ ա:
Իմ պատերազմը Րաֆֆին չի, իմ պատերազմը Սերժ չի, իմ պատերազմը թուրքի հետ ա՝ ներսի ու դրսի:
