Հարցազրույցի մասին: Գուցե սխալվում եմ, բայց քողարկված չարախնդություն տեսա: Փաստերի սելեկտիվ ընտրությունը գոնե դա է վկայում: Անբարենպաստ գործոններ են թվարկվում, որ աչք է ծակում․ մատնանշում է ԼՂ հարցով միջազգային կազմակերպությունների մի քանի տհաճ բանաձևերը և զեկույցները։ Բա մի քանի շատ հաճելի բանաձևերն ու զեկույցներն ու՞ր են: Մատնանշում է մեր երկիրը շրջանցող «Հյուսիս-հարավ» տրանսպորտային միջանցքի ստեղծումը․ կընդունեի, եթե սա ասվեր Բաքու-Ջեհյանը կամ Ադրբեջանը Կարսին կապող երկաթուղին Հայաստանով անցկացրած գործիչը: Եվ մշտական «հաղթաթուղը». «այն տարիներին երկիրը ինտենսիվ զարգանում էր, մենք առաջ էինք անցել Ադրբեջանից..»: Այստեղ միանգամից հարց է առաջանում՝ ինչո՞վ. համեմատե՛ք այն ժամանակվա տնտեսական աճերը Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջև, համեմատե՛ք աշխատավարձերի մակարդակը, համեմատե՛ք տնտեսական միջավայրի պարամատրեր ու նորից ասեք՝ ինչո՞վ՝ բարեխումներո՞վ, ազատություններո՞վ։ Հա, իհարկե, այն տարիներին մենք ավելի քիչ կայքեր ու սոցիալական ցանցեր էինք փակել, քան Ադրբեջանում, դրան համաձայն եմ...
Նախագահները կառավարում են, իրենց ժամկետը լրանալուց հետո զբաղվում որևէ հանրօգուտ գործով, մտածում երկրին օգուտ տալու մասին։ Ռոբերտ Քոչարյանի հարցազրույցներում պետք է որ տեսանելի դառնան կառուցողական նոտաներ, տրամաբանությունը դա է հուշում։ Ես դեռ հույս ունեմ:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել