Մի՞թե ես մահանում եմ. Ամենաանկեղծ պատասխանը

Newmag.am-ը գրում է.

Եթե դուք էլ մեծամասնության նման եք, մահը կարող է լինել ձեր ամենամեծ վախերից մեկը:

Աշխատանքիս ընթացքում ստիպված եմ եղել բազմաթիվ դեպքերի արձագանքել, տուժածների հարցերի պատասխանել, խոսել մարդկանց հետ, որոնց մեկ րոպեից էլ քիչ էր մնացել ապրելու, և ոչինչ չէի կարող անել նրանց համար: Այդպիսի դեպքերում ես միշտ երկընտրանքի առջև էի կանգնում: Ասե՞լ նրանց, որ մահանում են, թե՞ ստել: Երբ նոր էի սկսել աշխատել, ստում էի: Վախենում էի, որ եթե նրանց ասեմ ճշմարտությունը, իրենց վերջին րոպեները սարսափով կապրեն ու կմահանան վախը սրտում:

Մոտոցիկլետով պատահարից հետո ամեն ինչ փոխվեց: Վարորդի վիճակը ծայրահեղ ծանր էր: Երբ զննեցի նրան, հասկացա, որ ոչինչ չեմ կարող անել: Եվ ինչպես մյուս այդպիսի դեպքերում, նա նայեց աչքերիս մեջ ու հարցրեց՝ մահանո՞ւմ եմ: Ու ես այդ պահին որոշեցի այլ կերպ վարվել ու ասել ճշմարտությունը:

Մինչև հիմա ապշած եմ նրա արձագանքից: Նա գլուխը հետ գցեց, ու հայացքի մեջ նկատեցի, որ ամեն ինչ ընդունել է:

Նա չսարսափեց, ինչպես ենթադրում էի: Պարզապես հենվեց, ու երբ նայեցի աչքերի մեջ, այնտեղ խաղաղություն տեսա: Նա հաշտվել էր այդ մտքի հետ: Այդ պահից որոշեցի, որ իրավունք չունեմ մարդկանց խաբել, թեկուզ հանգստացնելու համար: Դրանից հետո շատ կանչերի եմ գնացել, գրեթե բոլոր դեպքերում մահացողները նույն կերպ էին արձագանքում ճշմարտությանը՝ ներքին հանգստությամբ ու հաշտությամբ: Այդպիսի դեպքերում մարդիկ հիմնականում երեք կերպ են արձագանքում:

Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ