Ծայրաստիճան լարվածության պայմաններում, իհարկե ցանկացած քայլ կարող է նոր զոհերի պատճառ դառնալ, բայց յուրաքանչյուր հետ քայլ՝ կհանգեցնի կործանման:
Խաղաթղթերը առավել քան բացված են, ու, չէի աս, որ ինչ որ շոշափելի անակնկալներ են գրանցվել:
«Միակողմանի հրադադարը» (Ի դեպ՝ հրադադարը կրկին աղերսվել է քոչվորների կողմից), աղերս անգամ չունի իրական հրադադարի հետ: ՈՒղղակի ակտիվ գործողությունները վերափոխվել են լոկալ մարտական փոխհրաձգությունների:
Մեկ ժամում մոբիլիզացված հասարակության գրանցած հաջողությունները անհամեմատելի են դիվանագիտական կորպուսի գրանցած աշխատանքների արդյունքների համեմատ:
Հիմա՝
1-Պետք է հիմնվել միայն սեփական ժողովրդի ու բանակի վրա:
2-Միայն մեր ռազմական հաջողությունները երաշխիք կլինեն, որպեսզի քոչվորները հենց իրենք մեր հետ բանակցելու դիվանագիտական ճանապարհներ փնտրեն:
3-Գիտակցել, որ մենք բացարձակ չունենք որևէ դաշնակից, մենք ունենք միայն կեղծ կարեկիցների օտար խմբեր, որնոք սահմանափակվելու են միմիայն իրենց ձեռնտու քայլեր անելով:
4-Ցանկացած բանակցության ժամանակ պետք է խոսել հաղթողի կարգավիճակում:
5- Պարտադիր Լեղնային Ղարաբաղի հանրապետությունը դարձնել դոմինանտ ցանկացած պայմանավորվածության ժամանակ:
Այս ամենին զուգահեռ, պարտադիր կերպով՝
1-Ոտքից գլուխ նոր նշանակումներ կատարել դիվանագիտական կորպուսում՝ ազատվելով անգործունակ ու բացարձակ ֆիասկո ապահովող մասնագետներից:
2- «Կուլակաթափ» անել նավթային դոլարներին համարժեք «ժողովրդից գռփած դոլարներով» հարստացած և ազգակործան իշխանավորներին:
Հ,Գ. Միայն ժողովրդի համախմբվածության վրա խաղադրույք կատարելով՝ պատերազմում հաղթելը չի նվազեցնում հիասթափության աստիճանը
