Շատերը շունչները պահած սպասում են արդեն բավականին երկար ժամանակ շրջանառվող լուրերի հաստատմանը, համաձայն որոնց, Աշոտյանին հանելու են ԿԳ նախարարի պաշտոնից ու կամ նշանակելու են ԱՄՆ դեսպան, կամ էլ՝ Անվտանգության խորհրրդի քարտուղար։
Շատերն անկեղծորեն հավատում են, որ դա որևէ դերակատարություն է ունենալու կրթության և գիտության ոլորտի որակի բարձրացման վրա, ինչը մեղմ ասած մանկամտություն է։

Խնդիրը նրանում է, որ մարդիկ խառնում են անձնական հակակրանքը, որ տածում են առ Աշոտյան անհատը ու առ Աշոտյան հանրապետականի, նրա՝ որպես նախարար արդյունավետ լիենլ չլինելու հետ։ Բանն այն է, որ Աշոտյանը բնավ ամենավատ նախարար չէ մեր պատմության մեջ։ Ամենալավն էլ չէ, բայց ամեն դեպքում, մի շարք դրական կողմեր դրսևորել է ի պաշտոնե ու այդ կողմերը կարող է չունենալ մյուս նախարարը, եթե այնուամենայնիվ լուրերը հաստատվեն ու այդ պորտֆելը տան դաշնակների։

ԿԳ ոլորտում հիմնական խնդիրը դրա ղեկավարի անձի մեջ չէ։ ԿԳ ոլորտի հիմնական խնդիրը նույնն է, ինչ գրեթե բոլոր ոլորտներում․ համակարգն է հիմնովին սխալ ու արատավոր․․․ Եվ ուզում եք դաշնակի դրեք, ուզում եք հանրապետականի դրեք, ուզում եք կոնգրեսականի դրեք, կամ էլ ում ուզում եք դրեք, դա էական դերակատարություն չի ունենալու մծ հաշվով, քանի որ այն ռեֆորմները, որոնք արվել են վերջին 10-15 տարիներում կրթական ոլորտում ու որոնք թելադրված են եղել ի դեպ նույն ԵՄ-ի կողմից, վերջանականապես անկենսունակ ու մուտանտ մի օրգանիզմ են ստեղծել, որը ի սկզբանե նախատեսված չէ՝ առողջ ու օգտավետ ֆունկցիոնալություն ունենալու համար։

Այնպես որ, ուրախացեք որքան ուզում եք, եթե/երբ Աշոտյանին հանեն, միևնույն է ոչինչ չի փոխվելու, բայց կերակրատաշտից օգտվողներից որոշների ռոտացիայից և մի քանի կոսմետիկ ռակիռովկեքից։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել