Ես հիշեցի, թե ինչու էի Նոր տարին սիրում առաջ:
Կինո նայել չէր լինում. միանգամից սկսվուււմ էէէէր՝ «Դաս արե՞լ ես»...
կամ`
-Քնի, որ առավոտյան արթնանաս:
-Կարթնանամ...
-Ոչինչ, շատ քնի:
Կինո նայել չէր լինում. միանգամից սկսվուււմ էէէէր՝ «Դաս արե՞լ ես»...
կամ`
-Քնի, որ առավոտյան արթնանաս:
-Կարթնանամ...
-Ոչինչ, շատ քնի:
Վերջակետ:
Իսկ Նոր տարվան լիքը կինո կարելի էր նայել
Հիմա ի՞նչ:
Աաա, էլի բան հիշեցի, բայց Նոր տարվա հետ կապ չունի: Այսինքն` թե ոնց էինք հաջողեցնում խիստ ռեժիմը խախտել: Հարևանի պապը խուլ էր, շատ բարձր էր միացնում հեռուստացույցը: Ես ու քույրս հենց լավ ֆիլմի ձայն էինք լսում, հեռուստացույցը միացնում էինք, հարևանի ձայնով լսում Ճ
Մի բան էր վատ` ցանցառ էինք. որ խնդալու բան էր լինում, չէինք դիմանում, խնդում էինք... Մամաս, պապաս էլ անհանգիստ վազում էին, թե մեզ ինչ եղավ...
Դե, մնացածը պարզ է:
Էս էլ սենց:
Նյութի աղբյուր՝ http://khlurd.livejournal.com/572123.html
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել