Իմ հավերժական Սերը՝ Ծովը, ապրում է վերևում, Ծովը Երկնքի անդրադարձն է, նրա գետնատարած վկայությունը, մեր՝ հողեղեններիս սփոփանքը։)
Սիրում եմ քեզ, իմ Ծով-Երկինք... 
հ.գ. Վախերը... սրում են գիտակցությունը, որ մենք ապրում ենք։
Վախերի հաղթահարո՛ւմը փաստում է, որ ԿԱՐՈՂ ԵՍ և ԱՊՐՈՒՄ ԵՍ։

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել