Իմ հավերժական Սերը՝ Ծովը, ապրում է վերևում, Ծովը Երկնքի անդրադարձն է, նրա գետնատարած վկայությունը, մեր՝ հողեղեններիս սփոփանքը։)
Սիրում եմ քեզ, իմ Ծով-Երկինք...
հ.գ. Վախերը... սրում են գիտակցությունը, որ մենք ապրում ենք։
Վախերի հաղթահարո՛ւմը փաստում է, որ ԿԱՐՈՂ ԵՍ և ԱՊՐՈՒՄ ԵՍ։