Հնդկաստանում դասակարգումներն ու արժեհամակարգը լրիվ այլ է։ Դա կարևոր հանգամանք է, որը պետք է հաշվի առնել։ Անհնար է չհիշել Հնդկաստանի փորձը, որի շնորհիվ մեկ շաբաթում կասեցվեցին երկրում սկիզբ առած մուսուլմանական ահաբեկչությունները։
Բանն այն է, որ արաբները հավատում են, թե «անհավատի» սպանության դեպքում նրանք ընկնում են դրախտ։ Բայց դրան խոչնդոտող միայն մեկ բան կա. խոզի կաշին։ Իսկ դրա մեջ փաթաթված թաղվելը հաստատ դրախտի ուղեգիր չէր նախատեսում։ Հնդիկներն այդպես էլ վարվեցին. թաղեցին մահացած ահաբեկիչներին խոզի կաշվի մեջ փաթաթած, գաղտնի գերեզմանատներում, անանուն գերեզմանների մեջ։ Ահաբեկչության ալիքը միանգամից մարեց։ Չէ որ ոչ ոք չէր ցանկանա զոհել կյանքն առանց համոզված լինելու, որ դրախտ է ընկնելու։ Ու կարևոր չէր, թե ինչ էին մտածում խոզի կաշվի ազդեցության մասին հնդիկները, կարևորն այն էր, թե ինչպես են դրան վերաբերվում մահմեդականները։
Հինդուիզմից հետո իսլամը երկրորդ կրոնն է համարվում Հնդկաստանում։ Մահմեդական է երկրի բնակչության 13,6 %–ը կամ 165 միլիոն մարդ:
