Մի վարդապետ աշակերտին համբերություն սովորեցնելու համար նրան ուղարկում է գերեզմանատուն՝ շիրմաքարերը գովելու։ Մյուս օրը ուղարկում է նախատելու և հայհոյելու, իսկ հետո հարցնում է.
— Քո գովելուց քարերը հպարտացա՞ն։
Ասում է՝ ոչ։
— Իսկ հայհոյելուցդ դժգոհեցի՞ն արդյոք և որևէ բան ասացի՞ն։
— Ամենևին ոչ։
— Դու ևս գնա,— ասում է վարդապետը,— այդպես արա։ Գովեստից մի փքվիր և անարգելուց մի տրտմիր։
Նյութի աղբյուր՝ http://www.facebook.com/alvina.babayan/posts/3876597604182?notif_t=close_friend_activity
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել